12 Бир кунь Юсуфнынъ агъалары бабаларынынъ айванларыны Шекем шеэрининъ дживарларында бакъмагъа кеттилер.
Якъуп Паддан-Арамдан къайтып, Ханаан топрагъында олгъан Шекем шеэрине эсен-аман келип чыкъты ве шеэрнинъ янында ерлешти.
Якъуп онынъ бабасы вакътынджа яшагъан мемлекетте, Ханаан топрагъында ерлешти.
Агъалары Юсуфны пахылладылар, амма бабасы онынъ икяесини акъылында къалдырды.
Исраиль Юсуфкъа: – Агъаларынъ Шекем янында айванларны бакъалар. Айды, мен сени оларгъа ёллайым, – деди. – Мен азырым, – деп джевап берди бабасына Юсуф.
сизлер: «Биз сенинъ къулларынъ, яшлыгъымыздан айванасравджылыкънен огърашамыз, эм биз, эм бабаларымыз», – деп айтынъыз. О заман сизни Гошен топрагъында ерлештирирлер. Эр къой чобаны мысырлылар ичюн арамдыр.
Шекем, Шило ве Самарие шеэрлеринден сексен адам кельди. Сакъаллары тыраш этильген, урбалары йыртылгъан, тенлерини яралангъан эдилер. Олар РАББИнинъ Эви ичюн ашлыкъ бахшышларыны ве темиз къокъулы майны кетирген эдилер.