9 Якъуп Паддан-Арамдан къайткъан сонъ, онъа Алла корюнди ве оны багъышлады.
РАББИ Ибрамгъа келип: – Бу ерни сенинъ эвлятларынъа береджегим, – деди. Алдында пейда олгъан РАББИге Ибрам къурбан ерини къурды.
Ибрам 99 яшында олгъанда, онъа РАББИ келип: – Мен – Къудретли Алладырым. Козюм огюнде ачыкъ яшап, къусурсыз ол.
Уйле сыджагъында Ибраим чадырнынъ къапусы огюнде, Мамре деген эмен орманы янында отургъанда, онъа РАББИ пейда олды.
Исхакъ къыркъ яшында олгъанда, о, Паддан-Арамдан олгъан арамлы Бетуэлнинъ къызы Рефикъагъа эвленди. Рефикъа, арамлы Лаваннынъ къызкъардашы эди.
Исхакъкъа РАББИ пейда олды ве бойле деди: – Мысыргъа барма, Мен санъа айтаджакъ мемлекетте ерлеш.
Онынъ устюнде РАББИ турып, Якъупкъа: «Мен – РАББИм, деденъ Ибраимнинъ Алласы ве Исхакънынъ Алласыдырым, – деди. – Сен яткъан топракъны санъа ве эвлятларынъа береджегим.
РАББИ Якъупкъа: – Баба-деделеринънинъ топрагъына, сой-сопларынъа къайт, – деди. – Мен сеннен олурым.
Якъуп исе озь ёлунен кете берди. Онынъ къаршысына Алланынъ мелеклери чыкътылар.
Алла Якъупкъа бойле деди: – Барып, Бет-Эльге кет ве анда ерлеш. Анда агъанъ Исавдан къачкъанынъда санъа корюнген Аллагъа къурбан ери яп.
РАББИ манъа узакътан корюнди ве деди: – Сени эбедий севгинен севдим, онынъ ичюн санъа мерамет эйлейим.
О, Мелекнен курешти ве енъди, агълап, Онынъ мераметини къыдырды. О, Алланы Бет-Эльде тапты ве анда Онен лакъырды этти.
РАББИ исе – Ордуларнынъ Алласыдыр, Онынъ Ады – РАББИдир.
Стефан сёз алып, бойле деди: – Эй, дин къардашлар ве бабалар, мени динъленъиз! Ибраим бабамыз Харан шеэрине кочип, анда ерлешмезден эвель, даа Месопотамияда олгъанда, онъа шерефли Алла корюнди