29 О, баягъы къарт олып, яшайышкъа бутюнлей тойып кечинди ве баба-деделерине къошулды. Огъуллары Исав ве Якъуп оны дефн эттилер.
Сен исе сагъ-селямет озь баба-деделеринъе къошулып, баягъы яшта олгъан къарт олып дефн этиледжексинъ.
Исмаил эписи олып, 137 йыл яшады. Сонъ о кечинди ве баба-деделерине къошулды.
Якъуп бабасындан багъышлавны алгъаны ичюн, Исавнынъ оны корьмеге козю ёкъ эди, ве Исав юрегинде: «Бабама янып агълайджакъ куньлеримиз якъынлаша. Сонъ мен къардашым Якъупны ольдюририм», – деди.
Къан-теринъе батып, озюнъе нимет къазанаджакъсынъ. Ахыр-сонъу, къара ерден алынып, къара ерге кери киреджексинъ. Сен тозсынъ, тозгъа да чевириледжексинъ, – деди.
Якъупнынъ эписи огъуллары ве эписи къызлары онынъ гонълюни алмакъ ичюн топландылар, амма Якъуп теселли тапмагъа истемеди: – Эфкярланып, огълум артындан о бир дюньягъа кетерим, – деди. Юсуфнынъ артындан бабасы бойле яныкълап агълай эди.
Мен баба-деделериме кеткен сонъ, мени Мысырдан алып кет ве баба-деделеримнинъ къабринде дефн эт. – Айткъанынъ киби япарым, – деди Юсуф.
Анда Ибраим ве онынъ апайы Саре дефн этильгенлер, анда Исхакъ ве апайы Рефикъа дефн этильгенлер, анда мен Леаны да дефн эттим.
Огъулларына эмирини берген сонъ, Якъуп аякъларыны тёшегине къойды ве кечинип, озь халкъына, о бир дюньягъа кетти.
Пишкен богъдай вакътына джыйылгъаны киби, мезаргъа къартлыгъынъда киреджексинъ.