24 Рахельнинъ огъуллары: Юсуф ве Биньямин.
Юсуфнынъ къардашыны Биньяминни исе, Якъуп: «Онен бир къаза олмасын», – деп тюшюнип, агъаларынен йибермеди.
Юсуф бакъты да, анасынынъ огълу олгъан Биньямин къардашыны корьди ве деди: – Сиз манъа айткъан кичик къардашынъыз бумы? Алла санъа мераметлик эйлесин, огълум!
Юсуф оларгъа озюнинъ софрасындан ашлар ёллай эди, Биньяминнинъ пайы исе, башкъаларына бакъкъанда, беш къат чокъ эди. Олар даа ички ичтилер ве Юсуфнен берабер сархошландылар.
Сонъ джереп Юсуф огъулларына тюшти. Оларнынъ пайы Ерихон янында олгъан Иордандан, Ерихон сувларынынъ шаркъ тарафына, сахрадан кечип, Ерихондан Бет-Эль дагъларына тараф узана эди.
Биринджи джереп Биньяминнинъ къабилесине, сойларына коре тюшти. Топракъ пайы оларгъа Ехуда огъуллары ве Юсуф огъулларынынъ ортасында тюшти:
Эфраимден Амалекнинъ топрагъында яшагъанлар кельди, сенинъ артынъдан Биньямин сенинъ халкъынънен кельди! Макирден ёлбашчылар кельди, Зевулундан реберлернинъ таякъларыны алгъанлар кельдилер!
Шеэр къапусы янында олгъан бутюн халкъ ве акъсакъаллар: – Эбет, биз шаатмыз, – дедилер. – Сенинъ эвинъе кирген къадынны РАББИ Рахельге ве Леагъа ошатсын. Бу эки къадын Исраиль эвининъ темелини къойдылар. Эфратада зенгин ол ве Вифлеемде нам къазан.
