20 Якъуп онынъ къабрининъ устюне баш таш къойды. Рахельнинъ баш ташы шу куньгедже тура.
Якъуп анда бир ташны абиде этип тиклеп къойды ве устюне шарапнен зейтюн ягъы тёкти.
Якъуп Паддан-Арамдан къайткъан сонъ, онъа Алла корюнди ве оны багъышлады.
Мен Паддандан кельгенимде, Рахелим Ханаан топрагъында, Эфраткъа етмезден ёл бою кечинди. Мен оны Эфраткъа, я да Вифлеемге алып кеткен ёлнынъ янында дефн эттим.
Шимди менден кеткенде, Рахельнинъ мезары янында, Биньямин топрагъынынъ сынъырларында олгъан Целцах шеэринде эки адам расткетиреджексинъ, ве олар санъа: «Сен къыдырып кеткен эшеклер тапылды. Бабанъ эшеклерни унутып: “Меним огълума не олды?” – деп къасеветлене», – дейджеклер.