13 Якъупкъа шуны айтып, Алла о ерден кетти.
РАББИ, адам огъуллары къургъан шеэрге ве къуллеге бакъмакъ ичюн энди.
Сонъ Ибраимнен лакъырды этмекни токътатып, Алла ондан кетти.
Ибраимнен лафыны битирген сонъ, РАББИ кетти. Ибраим исе озюнинъ ерине къайтты.
О дакъкъасы шегиртлернинъ козьлери ачылды, ве олар Оны таныдылар. Амма Иса бирден оларнынъ козьлеринден гъайып олды.
Къурбан ерининъ устюнден атеш коклерге котерильгенде, РАББИнинъ Мелеги оларнынъ козю огюнде шу атешнен котерилип кетти. Буны корип, Маноах ве онынъ апайы ерге бетинен йыкъылдылар.
РАББИнинъ Мелеги къолундаки таягъынынъ уджунен эт ве пителерге тийди – таштан алев чыкъты ве этнен пителерни якъты! РАББИнинъ Мелеги исе козьден гъайып олды.