10 Алла: – Сенинъ адынъ Якъуп. Лякин илериде адынъ Якъуп олмайджакъ, адынъ «Исраиль» оладжакътыр, – деди. Бойле этип, Алла Якъупнынъ адыны Исраиль къойды.
Алла Ибраимге: – Апайынъ Сарейге «Сарей» деп айтма. Онъа «Саре» деген ад бериледжек, – деди.
– Энди адынъ «Ибрам» дегиль, «Ибраим» оладжакъ. Мен сени сайысыз халкъларнынъ бабасы-дедеси этеджегим.
– Манъа Адынъны айтса, – деп ялварды Якъуп. – Менден Адымны не сорайсынъ? – деди О. Сонъ анда Якъупны багъышлады.
Якъупнынъ он эки къабилесининъ сайысына тенъ олгъан он эки дане таш алды. РАББИ бу Якъупкъа: «Адынъ Исраиль оладжакъ», – деген эди.
Шимдиге къадар эвельки къанунларына коре япалар: РАББИден къоркъмайлар, РАББИ Исраиль адыны къойгъан Якъупнынъ огъулларына буюргъан низамнамелерни, къарарларны, Къанунны ве эмирлерни беджермейлер.
О, Мелекнен курешти ве енъди, агълап, Онынъ мераметини къыдырды. О, Алланы Бет-Эльде тапты ве анда Онен лакъырды этти.