11 Шекем Динанынъ бабасына ве агъа-къардашларына бойле деди: – Козюнъизде мерамет къазанмакъ истейим. Айткъан эр бир шейинъизни берерим.
– Эфендим, эгер урьметинъе малик олгъан олсам, огюмден кечме.
Хаберджилер Якъупкъа къайтып: – Биз сенинъ агъанъ Исавгъа бардыкъ. О, сенинъ къаршынъа келе, онен берабер дёрт юз адам келелер, – дедилер.
– Янымда олгъан бир къач адамны сеннен къалдырайым, – деди Исав. – Бунынъ не кереги бар? – деди Якъуп. – Сенинъ манъа мераметинъ пек буюктир!
Бизнен берабер яшасанъыз, бу топракъ козюнъизнинъ огюнде ачыкъ олур. Мында сербест яшанъыз, кочип юрюнъиз, топракъкъа саип олунъыз.
Энъ балабан мукяфат ве энъ къыйметли бахшышлар соранъыз – эписи айткъанларынъызны берерим. Ялынъыз бу къызны манъа апай оларакъ беринъиз.