25 Якъупны енъип оламагъаныны корип, О, курешип, Якъупнынъ янбаш бугъумындан урды, ве онынъ янбаш кемиги пертильди.
Лякин анда тез-тез чап. Сен анда кельмегендже, Мен ишлеримни башлап оламайджагъым. Бундан сонъ бу шеэр Цоар деп адландырылды.
Якъуп бир озю къалды. Сонъ танъ аткъандже Якъупнен Кимдир курешти.
О, Якъупкъа: – Мени йибер, энди танъ ата, – деди. – Мени багъышламагъанынъдже, сени йибермем, – деди Якъуп.
Курешкен Бири Якъупнынъ янбаш дамарына токъунгъаны ичюн, Исраиль огъуллары бу куньгедже янбаш дамарларыны ашамайлар.
– Къоркъма, Якъуп-къурт, Исраиль акъайлары! Санъа Мен ярдым этеджегим, – дей РАББИ, сени сатын алгъан Исраильнинъ Азизи.
РАББИ, Исраильнинъ Азизи, онынъ Яратыджысы бойле дей: – Огъулларым акъкъында Менден сорайджакъсынъызмы? Къолларымнынъ япкъанлары акъкъында Манъа буюраджакъсынъызмы?
– Сынавдан кечмек ичюн, козь-къулакъ олып, дува окъунъыз. Рух джесюр, беден исе такъатсыз!
Иса оларны къалдырып, кене узакълашты ве ана шу сёзлерни текрарлап, учюнджи сефер дува окъуды.