Давут падиша, Алланынъ Чадырына кирип, РАББИнинъ огюнде турды ве: – Мен де, къорантам да ким олгъанмыз, РАББИ-ТААЛЯ? Амма Сен мени о къадар юксельттинъ!
Эгер ёл бою кеткенинъде, теректе я да ерде къуш ювасы расткельсе ве къуш балаларынен я да йымырталарынен анасы да анда отурса, балаларынен я да йымырталарынен берабер анасыны алма.