32 – Лякин путларынъны кимден тапсанъ, о, сагъ къалмаз. Сойларымызнынъ козю огюнде шейлеримнинъ бутюнини бакъып чыкъ да, озюнъкини ал. Путларны Рахель хырсызлагъанындан Якъупнынъ хабери ёкъ эди.
Ибрам Луткъа: – Бизим арамызда ве чобанларымызнынъ арасында дава олмасын. Биз тувгъанмыз да!
оларгъа: – Къардашларым, яманлыкъ этменъиз!
Сонъра мукяфатымны бакъмагъа кельгенинъде, санъа догърулыгъым джевап берер: менде бенексиз ве чубар олмагъан улакъны, я да къара олмагъан къозуны корьсенъ, демек, мен оны сенден хырсызладым.
Лаван къойларны къыркъмагъа кеткенде, Рахель бабасынынъ путларыны хырсызлады.
Лаван сой-сопларыны янына алып, Якъупнынъ артындан еди кунь къувалады, Гилад байырларында онъа якъынлашты.
– Сонъ девам этип: – Яхшы. Бабанъ эвине къайтмагъа пек истегенинъ ичюн кеткенсинъ, я путларымны не ичюн хырсызладынъ? – деди.
– Къызларынъны менден къайтарып алырсынъ, деп къоркътым, – деп джевап берди Якъуп Лавангъа.
Лаван Якъупнынъ, Леанынъ ве эки хызметчи апайынынъ чадырларыны бакъып чыкъты, лякин тапалмады. Леанынъ чадырындан чыкъып, Рахельнинъ чадырына кирди.