27 Не ичюн сен мени алдатып, манъа бир шей айтмайып, менден гизли къачтынъ? Мен сени зевкъ-сефанен, тюркюлернен, даре ве сантырны чалдырып озгъарыр эдим.
Лаван Якъупкъа деди: – Не яптынъ сен? Сен мени алдаттынъ, къызларымны дженкте туткъан эсирлер дайын алып кеттинъ!
– Къызларынъны менден къайтарып алырсынъ, деп къоркътым, – деп джевап берди Якъуп Лавангъа.
Явалнынъ Ювал деген къардашы бар эди; о, къавал ве сантыр чалгъан эписининъ бабасы-дедеси олды.
Сонъ Харуннынъ татасы Мерьем пейгъамбер къолуна даре алды. Онынъ артындан эписи къадынлар, дарелерини алып, ойнап чыкътылар.
Оларнынъ байрамларында сантыр, арфа, даре ве дюдюк чалыныр, шарап ичилир. Лякин РАББИнинъ ишлерине олар бакъмайлар, Онынъ япкъанларыны корьмейлер.
Гидон озь хызметчилеринден он кишини алды ве РАББИ онъа эмир эткени киби япты. Амма буларнынъ эписини куньдюз дегиль, гедже япты, чюнки эм бабасынынъ сойларындан, эм шеэрнинъ башкъа сакинлеринден къоркъа эди.