12 О, манъа: «Бакъса, къой-эчкилер устюне чыкъкъан эписи текелер ве къочкъарлар сырлы, бенекли ве чешит ренкли, чюнки Мен Лаван сеннен нелер япкъаныны корем.
Бир кере, къой-эчкилер къачкъанда, мен тюшюмде къой-эчкилер устюне чыкъкъан эписи текелер ве къочкъарлар сырлы, бенекли ве чешит ренкли олгъанларыны корьдим.
Эгер бабамнынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы ве Исхакънынъ Дешети меннен олмагъан олса, сен мени бош къолумнен йиберер эдинъ. Лякин Алла меним белямны ве къолларымнынъ ишини корьди ве тюневин сени суд этти.
Душманым: «Оны енъдим», – демесин, аякъларым тайгъанда, мени къувгъанлар севинмесин.
Олар юрегинде яманлыкъны тюшюнип, эр кунь арамызны бозалар,
РАББИ деди ки: – Мысырда Меним халкъым чеккен зулумыны корьдим. Незаретчилерининъ япкъан ишлери ичюн къопаргъан къыяметини эшиттим. Халкъымнынъ гъам-къасеветлерини билем.
Иште, Манъа Исраиль огъулларынынъ къыямети келип етти. Мен мысырлылар оларны насыл хорлагъанларыны корьдим.
Топракъ эр бир адамгъа файда кетире, тарлалар падишагъа биле хызмет этелер.
Якъын адамнынъ джаныны агъыртманъыз, онынъ малы-мулькюни озюнъизге тартып алманъыз. Ишчинънинъ къазанчыны сабагъа къадар къалдырманъыз.
Мен Мысырда олгъан халкъымнынъ зулумыны корип, инъильтисини эшиттим ве оларны къуртармакъ ичюн коктен тюштим. Энди бар, Мен сени Мысыргъа ёллайджагъым, – деди.
Эфендилер, сизлер де оларгъа шуны япынъыз ве къоркъутмагъа токътанъыз. Сиз билесиз ки, коклерде эм оларнынъ, эм сизлернинъ Эфендинъиз бар; О, адамларгъа тенъ бакъа.
Къазанчыны онъа кунь батмаздан эвель бер, чюнки о, ёкъсул ве джаны къазанчына багълыдыр. Ёкъса, о, санъа къаршы РАББИге къыямет къопарыр да, сен гуна къазанырсынъ.