37 Якъуп тазе сельби, бадем ве платаннынъ пытакъларыны алып, оларнынъ къабугъыны кесип, беяз агъач ёлакъларыны ачты.
оларны Якъуптан учь куньлюк ёлгъа ёллады. Якъуп Лаваннынъ къалгъан къой-эчкилерини бакъа эди.
Сыдырылгъан пытакъларны сув ашлавларына, сув ичкен къой-эчкилерининъ огюне къойды. Къой-эчкилер мында ичмеге келе эдилер ве къача эдилер.
Тёпеликлерден къоркъар, ёлнынъ дешетлеринден де къоркъар. Бадем ачар, чегертки агъырлашыр, истек де гъайып олур. Адам озь эбедий эвине кетер, такъмакъчылар сокъакъ бою юрер.
РАББИ манъа: – Йирмея, не коресинъ? – деди. – Бадем терегинден япылгъан таякъны корем, – дедим.
РАББИнинъ багъчасындаки кедр тереклери онъа тенъ кельмеди: кипарислернинъ даллары онынъкилерине ошамады, платанларнынъ пытакълары да онынъкилери киби олмады. РАББИнинъ багъчасындаки тереклернинъ арасында о киби гузель терек ёкъ эди.