35 О куню Лаван сырлы ве чубар текелерни, эписи бенекли ве чубар эчкилерни, эписи беяз лекели ве эписи къара къозуларны айырып алды ве огъулларына берди,
Бугунь эписи къой-эчкилерни айланып чыкъайым да, олардан эписи бенекли ве чубар айванларны, къозулардан эписи къара сойларыны, улакълардан да эписи чубар ве бенекли сойларыны айырып алырым. Бу меним мукяфатым олур.
– Келиштик, – деди Лаван. – Айткъанынъ дайын олсун.
оларны Якъуптан учь куньлюк ёлгъа ёллады. Якъуп Лаваннынъ къалгъан къой-эчкилерини бакъа эди.
Бойлеликнен, Алла бабанъызнынъ айванларыны тутып алып, манъа берди.
сизлер: «Биз сенинъ къулларынъ, яшлыгъымыздан айванасравджылыкънен огърашамыз, эм биз, эм бабаларымыз», – деп айтынъыз. О заман сизни Гошен топрагъында ерлештирирлер. Эр къой чобаны мысырлылар ичюн арамдыр.