33 Сонъра мукяфатымны бакъмагъа кельгенинъде, санъа догърулыгъым джевап берер: менде бенексиз ве чубар олмагъан улакъны, я да къара олмагъан къозуны корьсенъ, демек, мен оны сенден хырсызладым.
Бугунь эписи къой-эчкилерни айланып чыкъайым да, олардан эписи бенекли ве чубар айванларны, къозулардан эписи къара сойларыны, улакълардан да эписи чубар ве бенекли сойларыны айырып алырым. Бу меним мукяфатым олур.
– Келиштик, – деди Лаван. – Айткъанынъ дайын олсун.
Меним бутюн шейлеримни акътарып чыкътынъ, озюнъ шейлеринъден не таптынъ? Оны сой-сопларымнынъ ве сой-сопларынънынъ козю огюнде косьтер, олар бизни суд этсинлер.
РАББИ инсафлыгъыма коре манъа мукяфат берди, эллеримнинъ темизлигине коре къайтарды.
Акъылсызлыгъымдан яраларым иринлеп сасымакъта.
Огъулларынъыз сенден: «Бу недир?» – деп сорагъанда, оларгъа: «Къуллукъ топрагъындан, РАББИ бизни Озь къудретинен Мысырдан алып чыкъты.
Сенинъ огюнъде чокъ къанунсызлыкъ яптыкъ, гуналарымыз бизни къабаатлайлар, къанунсыз япкъанларымыз козюмиз огюнде, къабаатларымызны билемиз.
РАББИ эр кеске адалетлиги ве садыкълыгъы ичюн эйилик берсин. Бугунь РАББИ сени къолума теслим этти, лякин мен къолумны РАББИнинъ Месихине котермеге истемедим.