3 – Мына меним хызметчим Билха, – деди Рахель. – Онен ят. Ондан балалы олайым деп, о, манъа бала тапсын.
Леа исе, озю бала тапмакъны токътаткъаныны корип, Зилпаны алып, Якъупкъа апай оларакъ берди.
Бу – Лаван Рахель къызына берген Билханынъ огъуллары. О, Якъупкъа еди бала догъды.
Эфраимнинъ балаларыны учюнджи несильгедже корьди. Менашшенинъ огълу Макирнинъ огъуллары да Юсуфнынъ тизлеринде догъдылар.
Не ичюн мени къучакъларына алдылар? Неге манъа эмчек бердилер?
Шеэр къапусы янында олгъан бутюн халкъ ве акъсакъаллар: – Эбет, биз шаатмыз, – дедилер. – Сенинъ эвинъе кирген къадынны РАББИ Рахельге ве Леагъа ошатсын. Бу эки къадын Исраиль эвининъ темелини къойдылар. Эфратада зенгин ол ве Вифлеемде нам къазан.