13 РАББИ-Тааля апайдан: – Не яптынъ сен?! – деп сорады. – Мени йылан алдатып ёлдан урды, ве мен ашадым, – деп джевап къайтарды апай.
Фыравун Ибрамны чагъыртты ве онъа бойле деди: – Сенинъ меннен япкъанынъ недир? Не ичюн Сарей сенинъ апайынъ олгъаныны айтмадынъ манъа?
– Сизинъ эткенинъиз недир? – деди оларгъа Юсуф. – Мен дайын адам фал бакъмагъа уста олгъаныны бильмей эдинъизми, аджеба?
Ёав, падишагъа келип: – Сен не яптынъ? Мына санъа Авнер кельген, сен не ичюн оны йибердинъ? Энди о бизден къачып кетти! – деди.
Къарт исе бойле деди: – Мен де сенинъ киби пейгъамберим. Бир мелек манъа РАББИнинъ эмиринен: «Оны эвинъе къайтар, аш ашасын, сув ичсин», – деди. Лякин о, ялан айтты.
Къадын къыз бала тапкъан сонъ исе, эки афта девамында арам олур. Устю кирленген куньлеринде киби, о, арам олур. Сонъра о, 66 кунь беклеп, къанларындан темизленсин.
Юнус озю оларгъа РАББИден къачып юргенини айтып берди. Буны эшиткен денъизджилер пек къоркътылар ве ондан: – Не ичюн сен бойле яптынъ? – деп сорадылар.
– Не, мен еудийимми? Сени манъа Озь халкъынъ, Озь баш руханийлеринъ якъалап бердилер. Сен насыл иш яптынъ? – деди Пилат.
Эмирнинъ ярдымынен гуна фырсат тапып, мени алдатты ве эмирнинъ ярдымынен мени ольдюрди.
Амма къоркъам ки, йылан айнеджиликнен Аваны алдаткъаны киби, сизинъ фикирлеринъиз де бозулып, Месихнинъ артындан адийликнен ве темизликнен юрмектен вазгечеджексинъиз.
Ве Адем алданмады, къадын исе алданды ве ёлдан урулды.
Амма Смаил онъа: – Сен не яптынъ? – деди. Шаул: – Мен халкънынъ къачкъаныны, сен исе бельгиленген вакъытта кельмегенинъни, фелестинлилернинъ Микмаста топлангъаныны корьдим де:
Шаул: – Оларны амалеклилерден кетирдик. Халкъ къой-эчки ве туварларнынъ энъ яхшысыны РАББИге, сенинъ Алланъа къурбан чалмакъ ичюн сакълады. Къалгъаныны исе бутюнлей ёкъ эттик, – деди.