8 Лякин олар: – Сув берип оламаймыз. Эписи сюрюлер топлангъан сонъ, адамлар ташны къуюнынъ агъзындан четке юварлатырлар да, биз къой-эчкилеримизге сув берермиз, – дедилер.
Анда бутюн сюрюлер топлангъан сонъ, ташны четке юварлатып къоя эдилер ве къой-эчкилерге сув бере эдилер. Сонъ ташны кене озюнинъ ерине, къуюнынъ агъзына къоя эдилер.
– Кунь даа ярыгъа етмеди, айванларны топламагъа вакъыт кельмеди, – деди Якъуп чобанларгъа. – Къой-эчкилерге сув беринъиз де, барып отлатынъыз.
Олар лакъырды этип тургъанда, бабасынынъ къой-эчкилеринен берабер Рахель кельди. О, оларны отлата эди.
– Биз буны япып оламаймыз, – дедилер оларгъа. – Къардашымызны сюннетсиз акъайгъа бермек бизге масхаралыкътыр.
Эм Юсуфкъа, эм оларгъа, эм Юсуфнен берабер ашагъан мысырлыларгъа ашны айры-айры софраларгъа къойдылар. Мысырлылар еудийлернен берабер ашамайлар. Бу, мысырлылар ичюн арамдыр.
Бир-бирине: – Къабир агъзындаки ташны бизге ким юварлатып четке чекип береджек? – дедилер.
Анда келип, къабирнинъ агъзыны къапаткъан ташнынъ четке сюрип ташлангъаныны корьдилер.
Тёпеге, шеэрге котерильгенде, сувгъа кеткен къызларны расткетирдилер ве олардан: – Гизли шейлерни бильген адам мындамы? – деп сорадылар.