31 РАББИ Якъупнынъ Леаны корьмеге козю олмагъаныны корьди ве онынъ къурсагъыны бала-чагъалы этти; Рахель исе бала тапып оламай эди.
Сарей бала тапып оламай эди, онынъ баласы ёкъ эди.
Ибрамнынъ апайы Сарей онъа бала тапмай эди. Онынъ Хагъар адлы мысырлы хызметчи къызы бар эди,
Эвель исе Ибраимнинъ апайы олгъан Саре ичюн, РАББИ Авимелекнинъ эвинде олгъан эписи апайларгъа бала догъмагъа къысмет этмей эди.
Апайы бала тапып оламагъаны ичюн, Исхакъ РАББИге дува этти. РАББИ Исхакънынъ дувасыны эшитти, ве апайы Рефикъа юклю олды.
Якъуп бабасындан багъышлавны алгъаны ичюн, Исавнынъ оны корьмеге козю ёкъ эди, ве Исав юрегинде: «Бабама янып агълайджакъ куньлеримиз якъынлаша. Сонъ мен къардашым Якъупны ольдюририм», – деди.
Якъуп Рахельнен ятты. О, Рахельни Леадан зияде севе эди. Сонъ Якъуп Лавангъа даа еди йыл хызмет этти.
Леа юклю олып, огълан бала тапты ве: «РАББИ меним кедеримни корьди. Энди акъайым мени север», – деп, баланынъ адыны Рубен къойды.
Сонъ Алла Рахельни хатырлады, оны эшитти ве къурсагъыны бала-чагъалы этти.
Леанынъ огъуллары: Якъупнынъ биринджи огълу Рубен, ондан сонъ Шимеон, Левий, Ехуда, Йиссакъар ве Зевулун.
Мейва берген юзюм киби апайынъ эвинъдедир, зейтюн пытакълары киби огъулларынъ софранъ этрафындадыр.
РАББИ деди ки: – Мысырда Меним халкъым чеккен зулумыны корьдим. Незаретчилерининъ япкъан ишлери ичюн къопаргъан къыяметини эшиттим. Халкъымнынъ гъам-къасеветлерини билем.
Исавны исе кореджек козюм олмады. Онынъ дагъларыны парчалап ташладым, яшагъан ерини сахранынъ шакъалларына бердим.
Бабасыны я да анасыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль! Огълуны я да къызыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль!
Эки эфендиге кимсе хызмет эталмаз. Я бирисинден нефретленип, башкъасыны север, я бирисине садыкъ олып, башкъасыны кореджек козю олмаз. Сиз эм Аллагъа, эм зенгинликке хызмет этип оламайсыз.
Лякин оларнынъ балалары ёкъ эди. Элизабет къысыр, олар экиси де энди къартайгъан эдилер.
– Эгер Манъа кельген адам озюнинъ ана-бабасыны, апайыны, бала-чагъасыны, агъа-къардашыны, тата-къызкъардашыны ве озь джаныны биле кореджек козю олмаса, о, Меним шегиртим оламаз.
Ким озь джаныны севсе, оны гъайып этеджек. Ким бу дюньяда озь джаныны аджымаса, оны эбедий аят ичюн сакълап къалдыраджакъ.
Сонъ Алла оларгъа сюннет васиетини берди. Ибраим Исхакънынъ бабасы олып, огълуны секиз куньлюк олгъанда сюннет этти. Исхакъ Якъупны, Якъуп он эки къабилемизнинъ бабаларыны сюннет этти.
Бир акъайнынъ эки апайы олып, о, бирини севсе, экинджисини исе кореджек козю олмаса, ве олар экиси де онъа огъул тапсалар, акъай севмеген апайы биринджи олып огъул тапса,
Боаз Рутны озюне алды, ве о, онынъ апайы олды. Боаз Рутнен берабер апай-акъай олып ятты. РАББИ онъа агъыр аякълы олмагъа ёл берди, ве Рут огълан бала тапты.
Бираз вакъыттан сонъ Ханна юклю олды ве огълан тапты. «Мен оны РАББИден ялварып алдым», – деп, онынъ адыны Смаил къойды.
Мына шу сабийни сорап дува эткен эдим, ве РАББИ сорагъанымны берди.
Ханнагъа исе эки парча зияде бере эди, чюнки оны пек севе эди. РАББИ исе Ханнагъа бала догъмагъа къысмет этмеди.
РАББИ Ханнагъа мерамет эйледи, ве о, юклю олып, даа учь огълан ве эки къыз бала тапты. Яш Смаил исе РАББИнинъ огюнде етишип осьти.