19 – Мен Исав, сенинъ биринджи догъгъан огълунъ, – деди бабасына Якъуп. – Сен манъа насыл айттынъ, мен ойле де яптым. Отурып, ав этинден аша. Сонъ джанынъ мени багъышласын.
Биринджиси бутюн къырмызы ве юньлю урба киби чыкъты; онынъ адыны Исав къойдылар.
Ав этини бегенип, Исхакъ Исавны севе эди. Рефикъа исе Якъупны севе эди.
Якъуп бабасына кирип: – Бабам! – деди. – Мен мындам, – деди бабасы. – Огълум, сен кимсинъ?
– Кельчи яныма, огълум, – деди Исхакъ Якъупкъа. – Мен сени тутып бакъайым, огълум Исав сен экенсинъми-ёкъмы?
О да леззетли ашны азырлады ве бабасына келип: – Тур, бабам, огълунъ кетирген ав этинден аша. Сонъ мени багъышла, – деди.
Лякин бабасы онъа: – Сенинъ къардашынъ айнеджиликнен келип, багъышлавынъны алды, – деди.
Мен севген леззетли ашны азырла ве манъа кетир. Сонъ мен ашарым, ве ольмезден эвель джаным сени багъышлар.
Къарт исе бойле деди: – Мен де сенинъ киби пейгъамберим. Бир мелек манъа РАББИнинъ эмиринен: «Оны эвинъе къайтар, аш ашасын, сув ичсин», – деди. Лякин о, ялан айтты.
Еровоам къадынына: – Сен Еровоамнынъ къадыны олгъанынъны танымасынлар деп, тез урбаларынъны денъиштир ве Шилогъа бар. Анда Ахия пейгъамбер бар. О, манъа: «Сен бу халкънынъ падишасы оладжакъсынъ», – деди.
Сизлер: «Олюмнен анълаштыкъ, олюлернинъ дюньясынен бирлештик, – дейсинъиз. – Орталыкъны ёкъ эткен сув ташкъыны кельгенде, бизге зарар кетирмейджек. Бизни ялан къорчалай, алдав тюбюнде сакъланамыз».