25 Анда Исхакъ къурбан ерини къурды ве РАББИге дува этти. Сонъ Исхакъ чадырыны къойды, ве онынъ къуллары къую къазып башладылар.
Ибрам тургъан еринден кочьти ве Хевронда олгъан Мамре деген эмен орманы янына барып ерлешти. Анда РАББИге къурбан ерини къурды.
Алла Ибраимге айткъан ерге кельдилер. Анда Ибраим къурбан ерини къурды, одунларны азырлады ве, огълу Исхакъны багълап, къурбан ери устюне, одунлар тёпесине къойды.
Шу куню де Исхакънынъ къуллары онъа келип, къазгъан къуюларындан сув чыкъкъаныны хабер эттилер.
Анда къурбан ери къурып, оны «Алла – Исраильнинъ Алласы» деп адландырды.
Алла Якъупкъа бойле деди: – Барып, Бет-Эльге кет ве анда ерлеш. Анда агъанъ Исавдан къачкъанынъда санъа корюнген Аллагъа къурбан ери яп.
Шетнинъ де огълу олды. Шет онъа Энош деген ад къойды. О замандан башлап, адамлар РАББИге дува этип башладылар.
Нух РАББИге къурбан ерини азырлады, эписи элял айванлардан ве къушлардан алып къурбан чалды ве бутюнлей якъты.
Сонъ Муса РАББИге къурбан ерини къурды, онъа Яхве-Нисси деген ад къойды