20 Амма Герар чобанлары Исхакънынъ чобанларынен: «Бу бизим сувумыз», – деп къавгъа эттилер. Къую «Къавгъа» деп адландырылды, чюнки чокъракъ ичюн Исхакънен къавгъа олды.
Ибрам ве Лутнынъ чобанлары арасында давалар башланды. О заман бу ерде ханаанлылар ве перизлилер яшай эдилер.
Сонъ Ибраим Авимелекни опькеледи, чюнки онынъ хызметчилери Ибраимден сувгъа толу къуюны тутып алгъан эдилер.
Исхакънынъ къуллары вадийде ер къазгъанда, анда сув чокърагъыны таптылар.
Башкъа къую къаздылар, онынъ ичюн де къавгъа олды, ве онъа «Душманлыкъ» деген ад къойдылар.
сизлер: «Биз сенинъ къулларынъ, яшлыгъымыздан айванасравджылыкънен огърашамыз, эм биз, эм бабаларымыз», – деп айтынъыз. О заман сизни Гошен топрагъында ерлештирирлер. Эр къой чобаны мысырлылар ичюн арамдыр.