26 Артындан, Исавнынъ табаныны къолунен тутып, къардашы чыкъты. Онъа Якъуп деген ад къойдылар. Олар догъгъанда, Исхакъ алтмыш яшында эди.
Исхакъ догъгъанда, Ибраим юз яшында эди.
Исхакъ къыркъ яшында олгъанда, о, Паддан-Арамдан олгъан арамлы Бетуэлнинъ къызы Рефикъагъа эвленди. Рефикъа, арамлы Лаваннынъ къызкъардашы эди.
– Тевеккель онынъ адыны Якъуп деп къоймадылар, – деди Исав. – О энди эки кере мени алдатты. Башта биринджи догъгъан акъкъымны алды, шимди исе багъышлавымны алды! Ве даа къошты: – Аджеба, сен манъа багъышлав къалдырмадынъмы?
Исхакъ 180 йыл яшады.
Ибраимден Исхакъ догъды. Исхакънынъ огъуллары: Исав ве Исраиль.
Якъуп ана къурсагъында биле къардашыны тепти, буюген сонъ исе Алланен курешти.
О, Мелекнен курешти ве енъди, агълап, Онынъ мераметини къыдырды. О, Алланы Бет-Эльде тапты ве анда Онен лакъырды этти.
– Мен сизни севем, – дей РАББИ. – Сиз исе: «Бизни насыл севесинъ?» – деп сорарсынъыз. Исав Якъупнынъ агъасы дегиль эдими? – дей РАББИ. – Мен Якъупны севдим.
Муса Къадештен Эдом падишасына эльчилерни бойле хабернен ёллады: – Къардашынъ Исраиль бойле дей: «Башымызгъа тюшкен эписи агъырлыкъларны билесинъ.
Сонъ Алла оларгъа сюннет васиетини берди. Ибраим Исхакънынъ бабасы олып, огълуны секиз куньлюк олгъанда сюннет этти. Исхакъ Якъупны, Якъуп он эки къабилемизнинъ бабаларыны сюннет этти.
Оларнынъ учюнджи несилинде догъгъан эвлятлары РАББИнинъ джемаатына кирмек мумкюнлер.
Исхакъкъа Якъупны ве Исавны бердим. Исавгъа Сеир дагъыны асабалыкъкъа бердим. Якъуп исе огъулларынен берабер Мысыргъа кочьти.