24 Онъа догъмагъа вакъыт кельди. Мына, къурсагъында эгизлер эди.
РАББИ онъа бойле деди: – Къурсагъынъда эки миллет бар. Ичинъден эки тюрлю халкъ пейда оладжакълар. Олардан бир халкъы башкъасындан кучьлюдже оладжакъ, ве кичкенесине буюги хызмет этеджек.
Биринджиси бутюн къырмызы ве юньлю урба киби чыкъты; онынъ адыны Исав къойдылар.
Мына Исав, я да Эдом, ве онынъ эвлятлары акъкъында ривает.
Тамар бала тапкъанда, къурсагъында эгизлер олгъаны ачылды.
Ибраимден Исхакъ догъды. Исхакънынъ огъуллары: Исав ве Исраиль.
Эдомлыларгъа нефрет беслеме, чюнки олар сенинъ сой-сопларынъдыр. Мысырлыларгъа да нефрет беслеме, чюнки сен оларнынъ топрагъында ят олып яшагъансынъ.
Исхакъкъа Якъупны ве Исавны бердим. Исавгъа Сеир дагъыны асабалыкъкъа бердим. Якъуп исе огъулларынен берабер Мысыргъа кочьти.