56 – Мени ёлдан къалдырманъыз, – деди хызметчи. – РАББИ ишимни онъундан кетирди. Манъа кетмек ичюн разылыкъ беринъиз де, мен эфендиме къайтайым.
О, исе манъа бойле деди: «Мен РАББИнинъ козю огюнде яшайым. О, сеннен Озюнинъ мелегини ёллайджакъ ве ишинъни онъундан кетиреджек. Сен огълума халкъымдан, бабамнынъ эвинден апай аладжакъсынъ.
Бундан сонъ о ве онынъ ёлдашлары ашадылар-ичтилер ве анда геджеледилер. Сабадан турып, Ибраимнинъ хызметчиси: – Манъа эфендиме кетмеге разылыкъ беринъиз, – деди.
– Къызны чагъырып, озюнден сорайыкъ, – дедилер олар.
Рахель Юсуфны догъгъан сонъ, Якъуп Лавангъа бойле деди: – Манъа озь ериме, озь топрагъыма кетмеге разылыкъ бер; мен къайтайым.
Узакъ мемлекеттен кельген яхшы хабер – пек сувсагъан джан ичюн салкъын сув кибидир.
Мен, Мен буны айттым, оны чагъырдым ве алып кетирдим, о, енъеджек.
Бу Теврат китабынынъ сёзлери даима агъзынъда олсун. Бу китапны гедже-куньдюз огрен ве анда язылгъаннынъ эписини тыпкъы-тыпкъына беджер. Сонъ ишлеринъ онъундан келир, ве эр ишке акъылнен янашарсынъ.