21 Хызметчи, РАББИ онынъ ёлуны багъышлагъанмы-ёкъмы экен анъламакъ ичюн, сусып къызгъа бакъып тура эди.
ве бойле деди: – Я РАББИ, Ибраим-эфендимнинъ Алласы! Бугунь манъа къысмет эт, Ибраим-эфендиме мерамет эйле.
Тез-тез гугюминдеки сувны ашлавгъа тёкип, сув чекмек ичюн къуюгъа тараф чапып кетти ве онынъ эписи девелерине сув чекип берди.
ве бойле деди: – Озюнинъ мераметини эфендиме эйлеген ве ишанчлы олгъан РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер олсун! РАББИ мени дос-догъру ёлнен эфендимнинъ къардашынынъ эвине кетирди.
– Мени ёлдан къалдырманъыз, – деди хызметчи. – РАББИ ишимни онъундан кетирди. Манъа кетмек ичюн разылыкъ беринъиз де, мен эфендиме къайтайым.
Тюркю. Давутнынъ зебуры.
Алла Озюнинъ мукъаддес мескенинде айтты: «Тантана этип, Шекемни болерим, Сукъкъот вадийини ольчеп алырым.
Мерьем исе эр шейни акъылында тутып, бу акъта тюшюне эди.
Иса оларнен кетти ве Назаретке къайтты. Ана-бабасынынъ сёзюнден бир вакъыт чыкъмады. Анасы исе бир шей унутмайып, оларнынъ эписини юрегинде тута эди.