18 – Ич, эфендим, – деди о ве деръал гугюмини омузындан тюшюрип, онъа сув ичмеге берди.
Мен олардан бирине: «Гугюминъден манъа сув ичмеге берсе», – деп айтарым. Эгер о: «Ич! Девелеринъе де сув берейим», – деп айтса, демек къулунъ Исхакъкъа бу къызны апай олып тайинлединъ. Сонъ билирим ки, Сен Ибраим-эфендиме мерамет эйлединъ.
О, деръал гугюмини омузындан тюшюрди ве: «Ич! Девелеринъе де сув ичмеге берейим», – деди. Мен ичтим, ве о, девелерге де сув ичмеге берди.
Къадын сув кетирмеге кетти, о исе онынъ пешинден: – Бир кесек отьмек де алып кель, – деди.
Онынъ айткъан лафы икметлидир, огреткенлери де ишанчлы.
Сонъунда, сиз эпинъиз бир фикирде ве шефкъатлы олунъыз, бири-биринъизни агъа-къардаш киби севинъиз. Бири-биринъизге мераметлик ве алчакъгонъюллик косьтеринъиз.