14 Ибраим о ернинъ адыны Яхве-Ире къойды. Онынъ ичюн шимди де: «РАББИнинъ байырында тапылыр», – деп айталар.
Ибраим бакъып, артында, чалы-чырпы ичинде бойнузларындан сарылып къалгъан къочкъарны корьди. Ибраим барып, къочкъарны алды ве огълу ерине оны къурбан чалып бутюнлей якъты.
РАББИнинъ Мелеги Ибраимни экинджи кере коктен чагъырып,
– Огълум, Алла Озюне къурбан айванны тапар, – деди Ибраим. Сонъ олар экиси берабер ёлны девам эттирдилер,
Бу ернинъ адыны Якъуп Бет-Эль деп къойды, эвель исе о шеэр Луз деп адлана эди.
Якъуп: «Мен Алланы юзьме-юзь корьдим, ве джаным сагъ къалды», – деп, о ернинъ адыны Пениэл деп къойды.
О вакъыт РАББИ Ильяскъа:
Сонъ Муса РАББИге къурбан ерини къурды, онъа Яхве-Нисси деген ад къойды
Диварнынъ умумий узунлыгъы докъуз километр оладжакъ. Бундан сонъ шеэрнинъ ады «РАББИ анда!» оладжакъ.
Эй, Ерусалим халкъы! Догъураяткъан къадын киби, чекиш ве агърыдан дёрт буклен; шимди сен шеэрден чыкъаджакъсынъ ве тарлада яшайджакъсынъ. Сен Вавилонгъа кетеджексинъ, анда сен къуртуладжакъсынъ. Анда РАББИ сени душманларынънынъ къолундан сатын аладжакъ.
Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.
Лякин РАББИ Озь халкъыны акълайджакъ. Къолларында такъат къалмайджакъ вакътында, не къул, не азат къалмайджагъыны корьгенде, Озь къулларына мерамет этеджек.
Шубесиз, акъикъий диннинъ сыры буюктир: Алла инсан беденинде корюнди, Онынъ догърулыгъы Рухта ачылды. О, мелеклерге корюнди, халкъларгъа бильдирильген эди. Дюньяда Онъа инандылар; шурет ичинде О, коклерге котерильди.
Шу ерде Гидон РАББИге къурбан ерини къурды ве шу къурбан ерине Яхве-Шалом деген ад къойды. О шимдигедже Авиэзер союнынъ Офра ериндедир.
Бойлеликнен, саба тур да, озюнъ де, сенинъ аскерлеринъ де сабалайын турып, кунь ачылгъан сонъ, кетинъиз, – деди.
Смаил бир таш алып, Мицпа ве Шен арасында къойды. – РАББИ бизге шу ергедже ярдым этти, – деп, ташкъа Эвен-Хаэзер деген ад къойды.