10 Сонъ, огълуны соймакъ ичюн, къолуны узатып, пычакъ алды.
Лякин РАББИнинъ Мелеги коктен оны: – Ибраим, Ибраим! – деп чагъырды. – Мен мындам, – деди Ибраим.
Мени динълегенинъ ичюн, эвлятларынъ ярдымынен ер юзюндеки эписи халкълар яхшылыкъ кореджеклер.
Алла Ибраимге айткъан ерге кельдилер. Анда Ибраим къурбан ерини къурды, одунларны азырлады ве, огълу Исхакъны багълап, къурбан ери устюне, одунлар тёпесине къойды.