11 Озь огълу акъкъында айтылгъан бу лафлар Ибраимни пек гъамландырды.
Ибраим Аллагъа: – Ич олмагъанда, Исмаил Сенинъ огюнъде яшасын! – деди.
Лякин Алла Ибраимге бойле деди: – Къул апайынъ ве огълунъ ичюн гъамлы олма. Саре санъа не айтса, оны динъле. Сенинъ эвлятларынъ оларакъ Исхакътан чыкъкъанлар сайыладжакълар.
Падиша буны эшиткенде, юрегини къан басты. Араба къапунынъ устюндеки одагъа кирип агълады. Анда кеткенде: – Огълум Авишалом! Огълум, огълум Авишалом! Сенинъ еринъе мен ольгейдим! Авишалом огълум, ах, огълум! – деди.
Бабасыны я да анасыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль! Огълуны я да къызыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль!
Эр бир тербие озь вакътында къуванч дегиль, къайгъы киби корюне. Амма бир вакъыттан сонъ, тербие алгъанлар барышыкъ ве догърулыкъ берекетини джыялар.