Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Башланув 20:7 - Мукъаддес Китап

7 Шимди апайны акъайына къайтар, чюнки о пейгъамбер. О, сенинъ ичюн дува этер, ве сен сагъ-селямет къалырсынъ. Эгер къайтармасанъ, биль ки, сен мытлакъа оледжексинъ. Сен ве бутюн сенинъ эвинъдекилеринъ оледжеклер.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Башланув 20:7
42 Iomraidhean Croise  

Фыравуннынъ башлыкълары да Сарейни корип, оны фыравунгъа макътадылар, ве Сарей фыравуннынъ сарайына алынды.


Амма РАББИ Ибрамнынъ апайы Сарей ичюн фыравуннынъ башына ве онынъ эвине мушкюль белялар йиберди.


Лякин яхшылыкънен яманлыкъны айырып таныткъан теректен ашамакъны Мен санъа ясакъ этем. Шу теректен махсул ашагъан куню оледжексинъ, – деп эмир этти.


Эвель исе Ибраимнинъ апайы олгъан Саре ичюн, РАББИ Авимелекнинъ эвинде олгъан эписи апайларгъа бала догъмагъа къысмет этмей эди.


Амма геджеси Алла Авимелекке тюшюнде келип, онъа: – Динъле, сен алгъан о апай ичюн оледжексинъ, чюнки онынъ акъайы бар, – деди.


Саба танъда турып, Авимелек озь хызметчилерини чагъыртты ве оларгъа бутюн бу шейни айтып берди. Олар пек къоркътылар.


– Эфендимиз, бизни динълесе. Сен бизим арамызда Алланынъ мырзасысынъ. Кечинген апайынъны энъ яхшы къабирлеримизден биринде дефн эт. Кечинген апайынъны дефн этмек ичюн, бизим арамыздан ич биримиз санъа къабир бермеге «ёкъ» демез.


Давут, халкъны ольдюрген мелекни корип, РАББИге: – Мына мен гуна яптым, къанунгъа къаршы чыкътым. Бу къойлар исе, олар не япты? Сен мени ве бабамнынъ союны джезала, – деди.


Падиша Алланынъ адамына джевап берип: – Алланъ олгъан РАББИге ялварып, меним акъкъымда дува эт, къолум кене къыбырдап башласын, – деди. Алланынъ адамы РАББИге ялварды, ве падишанынъ къолу кене къыбырдап башлады, эвелькиси киби олды.


Нааман ачувланып кетти де, бойле деди: – Мына мен тюшюндим ки, мытлакъа о чыкъып ве турып, РАББИни, озь Алласыны чагъырыр, къолуны зарарлангъан ериме къояр ве тери хасталыгъымны тедавийлер!


«Меним сайлагъанларыма тийменъиз, пейгъамберлериме яманлыкъ этменъиз!»


Эфраим, Менашше, Йиссакъар ве Зевулун къабилесинден олгъан бир чокъ адамлар темизленмедилер, лякин язылгъанына бакъмадан, Песах ашыны ашадылар.


Лякин О, ёлбашчыларгъа айры урьмет косьтермей, бай-фукъарени айырмай, чюнки олар эписи – Онынъ яраткъанларыдыр.


Шимди еди бузав ве еди къочкъар алынъыз, къулум Эюпкъа кетинъиз ве оларны озьлеринъиз ичюн бутюнлей якъыладжакъ къурбан оларакъ кетиринъиз. Къулум Эюп сиз ичюн дува этер. Мен онынъ дувасыны къабул этерим ве, сизлер Меним акъкъымда къулум Эюп киби догъру айтмасанъыз да, сизни джезаламам.


Мусанынъ къайнатасы: – Сенинъ япкъанларынъ яхшы дегиль, – деди.


Сенинъ еринъе халкъкъа о, айтаджакъ. О, сенинъ агъзынъ оладжакъ, сен онъа Алла ерине олурсынъ.


Лякин РАББИ Мусагъа: – Бакъ, Мен сени фыравунгъа Алла киби этип къойдым; агъанъ Харун сенинъ пейгъамберинъ оладжакъ, – деди.


РАББИ манъа: – Бу халкънынъ эйилиги ичюн дува этме, – деди.


РАББИ манъа деди ки: – Мусанен Смаил огюмде турып, ялварсалар биле, бу халкъкъа юрегим ятмаз. Оларны огюмден къувала, кетсинлер.


Олар пейгъамберлер олсалар, РАББИнинъ Адындан лаф этселер, Ордулар РАББИсине ялварсынлар да, РАББИнинъ Эвиндеки, Ехуда падишасынынъ эвиндеки ве Ерусалимдеки савутлар Вавилонгъа алып кетирильмесинлер.


Эгер Мен ярамай кишиге: «Сен мытлакъа оледжексинъ!» – десем, сен исе оны тенбиелемесенъ ве, джаныны къуртармакъ ичюн, оны озь ярамай ишлеринден къайтармасанъ, о адам гуналары ичюн мытлакъа оледжек. Онынъ къаны ичюн исе Мен сенден джевап сорайджагъым.


Эгер Мен яман бир кишиге: «Эй, яман адам, сен мытлакъа оледжексинъ», – десем, сен исе оны янълыш ёлундан къайтармакъ ичюн, онъа бир шей айтмасанъ, бу яман адам озь къабаатлары ичюн оледжек. Онынъ олюми ичюн исе Мен сени джевапкъа чекеджегим.


о, гуна къазана ве къабаат ишлей. О, хырсызлагъан шейни, зорлап алгъан шейни, онъа сакъламагъа берильген шейни, я да джоюлгъан ве о, тапкъан шейни къайтармакъ керек.


Руханий онынъ ичюн РАББИнинъ огюнде одеме этер, ве о, къабаат ишлеп эр бир япкъан шейинде багъышланыр.


Симон бунъа джевап берип: – Мен ичюн Раббинъизге ялварып сизлер дува окъунъыз, айткъанларынъыздан бириси башыма тюшмесин! – деди.


Белли олмагъан тильде лаф эткен адам озюни огрете, пейгъамберлик япкъан исе иманлылар джемиетини огрете.


Эски заманларда Алла бир къач кере тюрлю ёлларнен баба-деделеримизге Озь истеклерини пейгъамберлернинъ ярдымынен бильдире эди.


Эпинъиз озь акъай-апакъайынъызны урьмет этинъиз ве яткъан тёшегинъизни арамламанъыз, чюнки Алла ороспуларны ве аиле садыкълыгъыны бозгъанларны джезалайджакъ.


Эгер бир адам озь агъа-къардашынынъ олюм кетирмейджек гуна япкъаныны корьсе, онынъ ичюн дува окъусын. Алла олюм кетирмейджек гуна япкъан адамгъа омюр багъышлар. Лякин олюм кетиреджек гуна да бар. Онынъ акъкъында дува окъунъыз демейим.


Смаилге ялвардылар: – Биз, къулларынъ, ольмейик деп, РАББИнинъ, сенинъ Алланъ огюнде дува эт, чюнки биз бутюн япкъан гуналарымызгъа, падиша сорап, даа бир гуна къоштыкъ, – дедилер.


Мен РАББИнинъ огюнде гуна ишлемем ве сизинъ акъкъынъызда дуваларымны токътатмам, сизге догъру ве адалетли ёл огретирим.


Смаил: – Бутюн исраиллилерни Мицпада топланъыз, мен сиз ичюн РАББИге дува этейим, – деди.


Исраиль огъуллары Смаилге: – Бизим Алламызгъа, РАББИмизге бизим ичюн дува этмекни токътатма, бизни фелестинлилерден къуртарсын, – дедилер.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan