23 Адам: – Бу, меним кемигимден къопкъан кемиктир, джан-джигеримден къопкъан парчамдыр. О, акъайдан алынгъаны ичюн, апай деп адланаджакъ, – деди.
Лаван онъа: – Керчектен де, сен меним кемигим, меним вуджудымсынъ! – деди. Якъуп онда бир ай отурды.
Амасагъа да айтынъыз: «Сен меним къандаш тувгъаным дегильсинъми? Эгер сени Ёавнынъ ерине омюрбилля орду башы этип къоймасам, Алла бойнумны урсун!»
Эписи Исраиль къабилелери Давуткъа Хевронгъа келип, онъа: – Биз эпимиз – сенинъ сой-сопларынъмыз.
– Шекем сакинлерине айтынъыз: «Сизге не яхшы оладжакъ: сизни Еруббаалнынъ етмиш огълу, я да бир киши идаре этсинми? Унутманъыз ки, мен сизинъ къан-къандан, кемик-кемиктен догъмушынъызым».