3 Лут исе оларгъа пек ялваргъан сонъ, олар онъа тараф ёл алып, онынъ эвине кирдилер. Лут оларгъа софра къойды ве маясыз пите пиширди. Олар ашадылар.
– Эфендилерим, динълесенъиз! Къулунъызнынъ эвине киринъиз ве анда геджеленъиз, аякъларынъызны да ювунъыз. Саба эрте турып, ёлунъызны девам эттирирсинъиз, – деди. Лякин олар: – Ёкъ, биз мейданда геджелермиз, – дедилер.
Бала осьти ве кокюстен кестирильди. Исхакъ кокюстен кестирильген куню Ибраим буюк той япты.
– РАББИден багъышлангъан адам, хош кельдинъ! Сен не ичюн тышары турасынъ? Мен сенинъ ичюн эв, девелеринъ ичюн ер азырладым.
Исхакъ оларгъа зияфет япты, ве олар ашап-ичтилер.
Бир кунь Эль-Яса Шунем шеэрине кельди. Анда яшагъан бир зенгин къадын оны отьмек ашамагъа чагъыра берди. Шунынъ ичюн Эль-Яса Шунемге не вакъыт кельмесин, шу къадынгъа ашамагъа кире эди.
Еди кунь маясыз пишкен пите ашанъыз. Энъ биринджи кунюнден башлап, эвлеринъизден маяны ёкъ этинъиз. Ким биринджи куньден башлап, единджи куньгедже минген хамырдан пишкен пите ашаса, о джан Исраиль халкъындан айырылыр.
Мысырдан алып чыкъкъан хамырдан, хамыр экшимегени ичюн, маясыз пите пиширдилер. Олар Мысырдан къувалангъан эдилер ве вакъыт джоймагъа имкянлары олмагъанындан, озьлерине ашны биле азырламадылар.
Сизге догърусыны айтам: достлугъы ичюн турып бир шей бермесе биле, сенинъ исрарлыгъынъ ичюн эп бир турып, истеген шейинъни берер.
О вакъыт эфенди къулуна: «Ёллар ве ёлчыкълар бою кечип, эписини мында кельсинлер, деп къандыр. Эвим толсун, – дей.
Сонъ озь эвинде Иса ичюн буюк той япты. Мусафирлер арасында пек чокъ салым топлайыджылар ве башкъа адамлар бар эди.
О ерде Иса ичюн акъшамлыкъ ашыны азырладылар. Марта хызмет этмекте эди, Лазар Исанен берабер ашагъан адамлардан бири эди.
Шунынъ ичюн эски маянен, яни яманлыкъ ве ярамайлыкъ маясынен дегиль, маясыз пителернен, яни темизлик ве догърулыкънен байрам япайыкъ.
Бизге Месихнинъ севгиси башлыкъ эте, ве биз бойле тюшюнемиз: эгер бир адам бутюн адамлар ичюн ольген олса, булар эписи ольгенлер.
Мусафирлерни севип-саймагъа унутманъыз. Базы адамлар мусафирлерни къабул эткенде, бильмезден мелеклерни къаршылап алдылар.
Гидон кетип, улакъ этини пиширди, ярым чувал ундан маясыз пишкен пителер япты. Этни сепетке къойды, шорбасыны къазанчыкъкъа къойды ве эписини терек астында отургъан мусафирге алып кельди.
Къадыннынъ эвинде семиз бузав бар эди, о, оны тез-тез сойды, ун алып хамыр басты ве маясыз пителер пиширди.