15 Саарь вакъытта Мелеклер Лутны ашыкътырып: – Гунакяр шеэр къырылгъанда, сен де онен берабер гъайып олмамакъ ичюн, тез-тез бу ерден къадынынъны ве эки къызынъны алып кет! – дедилер.
Сонъ Лут чыкъып, онынъ къызларына нишанлангъан киевлерине бойле деди: – Тез бу ерден кетинъиз. РАББИ бу шеэрни ёкъ этеджек. Лякин киевлери, Лут шакъа эте, деп белледилер.
Лут исе, эп вакъыт созып, ашыкъмай эди. РАББИнинъ Луткъа олгъан мерамети ичюн, акъайлар Лутны, къадыныны ве эки къызыны къолларындан тутып, шеэрден тышары алып чыкътылар.
Тышары чыкъаргъан сонъ, олардан бири Луткъа: – Джанынъны къуртар! Артынъа айланып бакъма! Бу дживарларда эгленмейип, байырларгъа тараф чап. Олмаса, гъайып олурсынъ, – деди.
Лякин анда тез-тез чап. Сен анда кельмегендже, Мен ишлеримни башлап оламайджагъым. Бундан сонъ бу шеэр Цоар деп адландырылды.
Чюнки Алла шойле дей: «Келишикли вакъытта сени эшиттим, о куню санъа ярдым бердим, сени къуртардым». Мына энди келишикли вакъыт кельди! Мына энди къуртулыш куню кельди!
О вакъытта коктен башкъа бир сесни эшиттим. О, бойле деди: – Эй, халкъым, ондан чыкъып кетинъиз, онынъ гуналарына къошулманъыз, ёкъса онынъ башына тюшеджек белялар сизге тиеджек!