20 – Содом ве Гомора тарафларындаки къыямет кучьленди, – деди РАББИ. – Гуналары пек агъырдыр.
Содом сакинлери исе пек къара юрекли адамлар эдилер. Олар РАББИнинъ козьлеринде чокъ гуна къазана эдилер.
Биз бу ерни ёкъ этеджекмиз. РАББИге котерильген шу шеэрнинъ сакинлерине къаршы олгъан къыямет къуветленди, ве РАББИ бизни оны ёкъ этмек ичюн ёллады, – дедилер.
Олар ятмаздан эвель, шеэр акъайлары, Содом акъайлары – яшы-къарты, эписи четлерден кельген бутюн халкъ – эвнинъ этрафларыны сарып алдылар.
Сонъ РАББИ: – Не яптынъ сен? Къардашынъ къанынынъ сеси Манъа топракътан къыямет къопара.
Алла ер юзюне бакъты, ве о, керчектен де харап эди. Ер юзюнде эр бир тири джан юрген ёлуны харап этти.
Бетлерининъ сымалары оларгъа къаршы шаатлыкъ эте; олар гуналары акъкъында ачыкъ айталар, Содом халкъы киби, гизлемейлер! Вай, джанларына беля! Бу яманлыкъны башларына озьлери тюшюрдилер!
Ордулар РАББИсининъ юзюм багъы – Исраиль эвидир; Ехуда акъайлары – О, сачкъан севимли юзюм пытакъларыдыр. РАББИ адалет бекледи – къан тёкюльгенини корьди, акъикъат бекледи – ярдымгъа чагъырувларны эшитти.
– Гуналарымыз бизни къабаатлайлар, лякин, я РАББИ, Адынъ ичюн бир шейлер яп да! Пек чокъ хаинлик эттик, Санъа къаршы гуна ишледик.
Ерусалим пейгъамберлери арасында да къоркъунчлы шейни корьдим: ороспулыкъ этелер, яланнен яшайлар, яманлыкъ эткенлерге къол туталар, кимсе яманлыгъындан къайтмай. Меним ичюн эписи – Содом киби, шеэрнинъ халкъы – Гомора киби олды.
Сенинъ татанъ Самарие шеэри сенден шимальде къызларынен яшады. Сенинъ къызкъардашынъ Содом шеэри сенден дженюпте къызларынен яшады.
Оракъларынъызны ишлетинъиз, – ашлыкъ пишти. Келинъиз, юзюмни басынъыз, – юзюм сыкъылгъан ерлер толу, шарап фычылары ташалар. Халкъларнынъ яманлыкълары пек буюк!
– Тез буюк Ниневе шеэрине кет ве оны къабаатла. Манъа бу шеэрнинъ ярамай ишлери акъкъында хабер келип етти.
Тарлаларынъызны оргъан ыргъатлардан къазанчыны тутып алдынъыз. Динъленъиз! Олар агълайлар, ве оракъчыларнынъ агълавлары Ордулар Раббисининъ къулакъларына еткен.