2 Ибраим бакъып, огюнде учь ёлджу тургъанларыны корьди. Оларнынъ къаршысына атылып турып, седждеге къапанды ве:
Ибрам седждеге къапанды. Алла девам этип:
Акъайлар, ёлларыны девам этмек ичюн, ерлеринден турдылар ве Содомгъа ёл алдылар. Оларны озгъармакъ ичюн, Ибраим оларнен кетти.
Акъайлар айланып, Содом тарафкъа кеттилер. Ибраим исе эп РАББИнинъ алдында турмакъта эди.
– Эфендим, эгер урьметинъе малик олгъан олсам, огюмден кечме.
Эки Мелек Содомгъа акъшам кельдилер. Лут Содом шеэрининъ араба къапулары огюнде отурмакъта эди. Лут оларны корип, оларны къаршыламакъ ичюн еринден турды ве бель букип:
Ибраим о ернинъ халкъына бель букип,
Ибраим турып, о ернинъ халкъына – Хет огъулларына – бель букти
Акъшам устю, Исхакъ тюшюнджелерини ерли-ерине кетирмек ичюн, тарлагъа чыкъты. Козьлерини котерип бакъса – иште, девелер келелер.
Якъуп бир озю къалды. Сонъ танъ аткъандже Якъупнен Кимдир курешти.
О вакъыт мемлекетнинъ акимдары Юсуф эди. Бутюн ер юзюндеки халкъкъа ашлыкъны о, сата эди. Юсуфнынъ агъалары онъа келип, седжде эттилер.
Юсуф эвине кирди. Агъа-къардашлар онъа бахшышларыны берип, седждеге къапандылар.
– Бабамыз, сенинъ къулунъ, сагъ-селямет, – дедилер олар. – Даа сагъ. Олар башларыны эгип, кене седждеге къапандылар.
Ехуда ве онынъ агъа-къардашлары Юсуфнынъ эвине кельгенде, Юсуф даа анда эди. Олар онъа седжде эттилер.
Сонъ Юсуф балаларыны бабасынынъ тизлеринден четке алды ве бабасына ерге къадар бель букти.
Узакъта тургъан Ерихондаки пейгъамберлернинъ шегиртлери онынъ япкъаныны корип: – Ильяснынъ руху Эль-Ясагъа энген, – дедилер. Сонъра онынъ къаршысына келип, ергедже бель буктилер,
ихтияджы олгъан иманлыларгъа ярдым этинъиз, мусафирчен олунъыз.
Мусафирлерни севип-саймагъа унутманъыз. Базы адамлар мусафирлерни къабул эткенде, бильмезден мелеклерни къаршылап алдылар.
Куньлерден бири Ехошуа Ерихоннынъ янында олгъанында, козьлерини котерип, къолунда къылычы олгъан адамны корьди. Онынъ янына барып, Ехошуа: – Сен бизимкилеринден я да душманларымыздансынъмы? – деди.
Мырмылдамайып, бири-биринъизге мусафирчен олунъыз.
Бир кунь онъа РАББИнинъ Мелеги кельди. – Сен къысырсынъ. Шунынъ ичюн сенинъ баланъ ёкъ, – деди о. – Лякин сен юкке къалып, огъул догъураджакъсынъ, – деди.
Рут эгилип, бетинен ерге тийди ве ондан: – Не япып козюнъде мерамет таптым да, сен, мен ябанджы олсам да, манъа яхшы бакъасынъ? – деп сорады.