11 Олар экиси: эм Саре, эм Ибраим энди баягъы яшта къарт адамлар эдилер, ве адетиндже къадынларда олгъан шей Сареде токътагъан эди.
Ибраим бет устюне йыкъылды ве кулип, озю-озюне: «Юз яшлы къарттан огълан бала олурмы, аджеба? Эм де докъсан яшына кельген Саре догъармы, аджеба?» – тюшюнди.
Сюннет этильген вакъытта Ибраим докъсан докъуз яшында эди.
– Ибраимге, онынъ Сареси баланы кокюснен эмиздиреджегини, ким айтып олур эди? Амма, иште, къартлыгъында Ибраимге менден огълан бала корьмеге насип олды! – деп къошты.
Ибраим энди къарт ве баягъы яшта эди. РАББИ Ибраимге эр шейде берекет берди.
Эфендимнинъ апайы Саре къартайгъанында, онъа огълан бала тапты, ве эфендим озюндеки бутюн барлыгъыны огълуна берди.
Рахель бабасына: – Эфендим, къаршынъа турып оламагъаным ичюн, манъа ачувланма: устюм кирли, – деди. Лаван эр ерни акътарып чыкъты, лякин путларны тапмады.
Къадыннынъ устю кирленгенде, онынъ беденинден къан акъкъанда, о, темизленмек ичюн, еди кунь беклесин. Онъа токъунгъан эр ким акъшамгъадже арам олур.
Зекъарья мелекке: – Я мен буны насыл биледжем? Мен къартым, апайым да энди баягъы яшындадыр, – деди.
Мына, союнъ Элизабет, къарт олса да, алтынджы ай юклю олып, бала беклей. Амма онъа къысыр дей эдилер.
Лякин оларнынъ балалары ёкъ эди. Элизабет къысыр, олар экиси де энди къартайгъан эдилер.
Ибраим, Алланынъ олюлерни тирильтмеге кучю бар, деп тюшюнди. Шунынъ ичюн о санки Исхакъны олюмден къайтарып алды.
Ехошуа къартайып, баягъы яшкъа кирген сонъ, РАББИ онъа бойле деди: – Сен къартайып баягъы яшкъа кирдинъ, пай оларакъ алынаджакъ топракълар исе даа чокъ.