2 О вакъыт Мен васиетимни беджеририм ве эвлятларынъны чокълаштырырым, – деди.
Мен сенден буюк халкъ асыл этерим, сени багъышларым, адынъны намлы этерим. Сен озюнъ Алланынъ бахшышы ол!
Сенинъ эвлятларынъны Мен тоз дайын чокъ сайылы этерим: ер юзюнде тоз данелерини саймагъа имкян олмагъаны дайын, эвлятларынъны да саймагъа чареси олмаз.
Бу куню РАББИ Ибрамгъа бойле васиет берди: – Мысыр дерьясындан башлап, буюк Фират дерьясынадже бутюн бу ерни сенинъ эвлятларынъа бердим.
РАББИ Ибрамны чадырдан чыкъарды ве онъа: – Кокке бакъып, йылдызларны сай: сайып оладжакъсынъмы? – деди. – Эвлятларынъ да бойле оладжакътыр!
санъа мытлакъа бол эйиликни берерим, эвлятларынъны кок йылдызлары дайын, денъиз ялысындаки къум дайын, мытлакъа чокъ сайылы этерим. Сенинъ эвлятларынъ душманларыны енъеджеклер ве бойсундыраджакълар.
Къудретли Алла сени багъышласын, сени арттырсын ве чокъ сайылы этсин. Сенден пек чокъ халкъ асыл олсун.
– Сизге ве сизинъ несилинъизге, эписи сандыкътан чыкъкъан ичинде джаны олгъан махлюкъларгъа: къушлар, айванлар ве кийик айванларгъа – бутюн дюньядаки махлюкъларгъа Меним васиетим бар.
Лякин РАББИ оларны аджып, мерамет эйледи. Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа берген васиети ичюн, исраиллилерни ёкъ этмеге истемеди ве Озюнден бугуньгедже ред этмеди.
О, Озь сёзюни Ибраимге ве Озь антыны Исхакъкъа берген эди.
Алла оларны огъуллыкъкъа алды, оларгъа Озь Шуретини косьтерди, васиетлерини ве Къанунны берди, ибадет этмеге огретти ве ваделерини берди.