15 Болюшип, озю ве аскерлери оларгъа геджесинен уджюм этип, оларны урып йыкъты ве Дамаскнынъ шималь тарафында яткъан Ховагъадже къувалады.
Ибрам: – РАББИ-ТААЛЯм! Мен бала-чагъасыз ольсем, Сенинъ мукяфатларынъ манъа не керек? Олюмимден сонъ бутюн мал-мулькюмни Мешек (Дамаск дегени) огълу Элиэзер аладжакъ, – деди.
Шу себептен Аса, РАББИнинъ Сарайы хазинелеринде ве падиша сарайынынъ хазинесинде къалгъан кумюшни ве алтынны алып, хызметчилерине берди ве оларны Дамаскта яшагъан Арамнынъ падишасы олгъан Бен-Хададгъа йиберди. Бен-Хадад – Хезион огълу Тавриммоннынъ эвляды эди. Аса онъа:
Алламыз олгъан РАББИге ошагъан ким бар? О, юксеклерде отура,
Дамаск акъкъында пейгъамберлик. – Иште, Дамаск шеэрлер сырасындан чыкъаджакъ ве бир оба таш оладжакъ.
Дамаск шеэри – Арамнынъ баш шеэри, Дамаскнынъ башы исе – Рецин. Алтмыш беш йыл кечкен сонъ, Эфраим деген халкъ ер юзюнде олмайджакъ.
Дамаск акъкъында. Хамат ве Арпад шеэрлери масхара олды; яман бир хабер эшитип, рухтан тюштилер, далгъалангъан денъиз дайын, тынчланып оламайлар.
Сенинъ чокътан-чокъ малларынъ ве буюк зенгинлигинъ бар олгъаны ичюн, Дамаск санъа Хелбон шарабы ве Цахар юнюни бере эди.
сонъ Берота ве Сивраим шеэрине (о, Дамаск ве Хамат ортасындаки сынъырда ерлешкендир), тап Хавран сынъырындаки Хацер-Хаттикон шеэрине къадар узана.
Дамаск шеэринде Анания деген Исанынъ шегирти бар эди. Рабби онъа руяда корюнип: – Эй, Анания! – деди. – Мен мындам, Раббим! – деди о.
Дамаск шеэриндеки синагогалар ичюн мектюплерни сорады. «Ёл» адлангъан огретювнинъ изинден баргъан кимни тапса, акъай я да къадын олгъанына бакъмайып, оларны якъалап, Ерусалимге кетирмек ниетинде эди.
Саул ерден турып козьлерини ачкъанда, ич бир шей корип оламады. Оны къолундан тутып, Дамаск шеэрине кетирдилер.
Якъын адамгъа борджкъа берген эр бир адам борджуны сорамасын, оны не якъын адамдан, не семетдештен сорамасын. РАББИ ичюн борджны сорамамакъ илян этиле.
Гидон 300 адамны учь болюкке больди. Эр бир аскерге бирер бору ве гугюм ичинде сакълангъан мешъаль берди.