11 Лут Иордан вадийини сайлап алды ве шаркъ тарафкъа ёнеди. Иште, олар тараф-тараф кеттилер.
Лут чевре-четине бакъып, бутюн Иордан вадийи Цоар шеэрине къадар РАББИнинъ багъчасына ошагъаныны ве Мысыр топрагъы дайын сувгъа тойгъаныны абайлады. Бу вакъиа, РАББИ Содом ве Гомора шеэрлерини ёкъ этмезден эвель олгъандыр.
Ибрам Ханаан топрагъында ерлешти; Лут исе вадий шеэрлеринде яшап башлады, чадырларыны Содом шеэри янында ерлештирди.
Лут Ибрамдан башкъа тарафкъа кеткен сонъ, РАББИ Ибрамгъа: – Чевре-четинъе бакъ! Тургъан еринъден шималь ве дженюп, шаркъ ве гъарп тарафларына бакъ.
Бутюн топракъ козюнъ огюндедир. Айды, менден айырыл. Эгер сен солгъа кетсенъ, мен онъгъа ёл алырым, сен онъгъа ёл алсанъ, мен солгъа кетерим, – деди.
Тышары чыкъаргъан сонъ, олардан бири Луткъа: – Джанынъны къуртар! Артынъа айланып бакъма! Бу дживарларда эгленмейип, байырларгъа тараф чап. Олмаса, гъайып олурсынъ, – деди.
Сен юрегимни сынадынъ, гедже манъа кельдинъ. Сен мени сынадынъ ве ич бир яманлыкъ тапмадынъ. Дудакъларым гуна япмайджакъ, къарарына кельдим.
Эм озюнънинъ достларынъны, эм бабанънынъ достларыны къалдырма, башынъа беля тюшкенде, сой-соп къыдырма, якъын къомшу узакъ сойдан яхшыдыр.
Шаркъта сынъыр Хавран ве Дамаск арасындан башланып, Гилад ве Исраиль арасындан кечеджек, сонъ Иордан озени бою шаркъ денъизине ве Тамар шеэрине къадар узанаджакъ. Бу шаркъ сынъыры.
Базылары топлашмакътан вазгечселер де, биз берабер топлаша берейик ве, Раббининъ куню якъынлашкъаныны корип, бири-биримизни даа зияде юреклендирейик.
Эписи адамларны урьмет этинъиз, иманлы агъа-къардашларынъызны севинъиз, Алладан къоркъунъыз, падишагъа сайгъы косьтеринъиз.