13 Манъа яхшы олсун ве сенинъ ярдымынънен джаным къуртулсын деп, оларгъа къызкъардашым олгъанынъны айт.
Ибрам ве Нахор эвлендилер. Ибрам апайынынъ ады Сарей эди. Нахор апайынынъ ады исе Милкъа эди; о, Хараннынъ къызы эди. Харан Милкъанынъ ве Искъанынъ бабасы эди.
Ибрам Мысыргъа кельген сонъ, мысырлылар Сарей пек дюльбер олгъаныны корьдилер.
Озюнинъ апайы олгъан Саре акъкъында Ибраим: «О, меним къызкъардашым», – деди. Сонъ Герарнынъ падишасы Авимелек адамларны ёллап, Сарени озюне алды.
Бу адам озю манъа: «О, меним къызкъардашым», – деп айтмадымы? Апай да: «О, меним агъамдыр», – деди. Мен буны темиз юрекнен ве къабаатсыз эльнен яптым.
О ернинъ адамлары ондан апайы акъкъында сорагъанларда, о: – О, меним къызкъардашымдыр, – деди. «Бу ернинъ адамлары мени Рефикъанынъ дюльберлиги ичюн ольдюрирлер», – тюшюнип, Исхакъ Рефикъа онынъ апайы олгъаныны айтмагъа къоркъты.
Сен кимден къоркътынъ? Кимден отюнъиз патлады? Не ичюн Менден вазгечтинъ, Мени унуттынъ, юрегинъде сакъламадынъ? Мен чокъ вакъыт индемедим; Менден къоркъмакътан вазгечтинъ бунынъ ичюнми?
О заман Йирмея Цидкиягъа: – РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Эгер Вавилон падишасынынъ башлыкъларына чыкъсанъ, сагъ къаладжакъсынъ, шеэр де атеште якъылмайджакъ. Сен де, къорантанъ да сагъ къаладжакъсынъыз.
– Бермезлер, – деди Йирмея. – Мен санъа айткъан РАББИнинъ сёзюни динъле. О заман эписи яхшы олур, ве сен джанынъны къуртараджакъсынъ.
Мына, эр бир джан Менимкидир: бабанынъ джаны да, огъулнынъ джаны да – Менимкидир. Гуна япкъан джан оледжектир.
Сизинъ бабанъыз – Шейтандыр. Сиз озь бабанъызнынъ бутюн истеклерини беджермеге истейсиз. Шейтан башындан адам ольдюриджиси эди. О, акъикъатта яшамай, чюнки онда акъикъат ёкъ. Ялан айткъанда, озюне ярашкъан шей айта. О, яланджыдыр, яланнынъ бабасыдыр.
Гуна япып, тек олюм къазанмакъ мумкюн. Алла берген бахшыш исе – Раббимиз Иса Месихнен берабер эбедий омюрдир.
Булар ичюн Алланынъ гъазабы Онынъ сёзюни динълемегенлернинъ башына тюшеджек.