28 Харан, даа онынъ бабасы Терах сагъ олгъанда, озю догъгъан ерде, къасдийлилернинъ Ур деген шеэринде кечинди.
Терах, къасдийлилернинъ Ур шеэринден чыкъып, Ханаан топрагъына кетмек ичюн ёл алды. О, огълу Ибрамны, Хараннынъ огълу олгъан Лут торуныны ве огълу Ибрамнынъ апайы олгъан Сарей келинини янына алды. Лякин Харан шеэрине келип, анда ерлештилер.
РАББИ Ибрамгъа: – Мен – РАББИм. Бу топракъны санъа бермек ичюн, Мен сени къасдийлилернинъ Ур шеэринден чыкъардым, – деди.
Сен Озюнъ, я РАББИ, Алла, Ибрамны сайлап алдынъ ве оны къасдийлилернинъ Ур шеэринден алып чыкъардынъ ве онъа «Ибраим» адыны бердинъ.
О сёзюни битирмезден, башкъа бир хаберджи келип: – Къасдийлилер учь тарафтан кельдилер ве девелерге атылып, оларны тутып алдылар, хызметчилеринъни исе къылычнен ольдюрдилер. Янъгъыз мен къуртулдым ве санъа бу хаберни кетирдим, – деди.