Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Башланув 1:1 - Мукъаддес Китап

1 Башта Алла коклерни ве ерни яратты.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Башланув 1:1
67 Iomraidhean Croise  

Хизкия РАББИнинъ огюнде дувалар окъуп: – Я РАББИ, Керувларнынъ устюнде отургъан Исраильнинъ Алласы! Бутюн ер падишалыкъларынынъ Алласы – бирден-бир Сенсинъ. Сен ернен коклерни яраттынъ.


Халкъларнынъ бутюн аллалары – бош путлардыр, РАББИ исе коклерни яратты!


Тир падишасы Хурам Сулеймангъа язгъан мектюбинде шойле джевап берди: «Сулейман! РАББИ Озь халкъыны севгени ичюн, сени онъа падиша этип къойды.


– РАББИ тек Сенсинъ! Сен коклерни ве коклернинъ коклерини яраттынъ. Бутюн ордуларны, ерни ве ерде яшагъанларнынъ эписини, денъизлерни ве денъиздеки эр шейни яраттынъ. Сен эписине джан бересинъ, ве коклернинъ ордулары Санъа ибадет этелер.


Онынъ нефесинден коклер ачылды, Онынъ къолу къачкъан йыланны ольдюрди.


Мен дюньянынъ темелини къойгъанда, сен къайда эдинъ? Эгер бильсенъ, айт.


Янъгъыз О, коклерни ерлештирген ве денъиз далгъаларыны бойсундыргъан.


Алла халкъыны пек чокълаштырды, душманларындан кучьлю япты.


Топракъларыны къыр бакъалары басты, тап падишаларынынъ яткъан одасы толды.


Энди сенинъ къапуларынъда аякъларымыз турды, Ерусалим!


РАББИни макътанъыз, чюнки О, хайырлыдыр! Адына йырланъыз, чюнки бу шей татлыдыр!


Эгер сени унутсам, эй, Ерусалим, онъ къолум мени унутсын!


РАББИ алчакъгонъюллилерни юкъарыгъа котере, ярамайларны исе ерге тюшюрип ташлай.


Онъа бакъкъанларны ярыкъ къаплады, оларнынъ бетлери энди къызармаз.


Дамыны бакъынъыз, РАББИ не къадар эйидир! Не къадар бахтлыдыр Онъа умют багълагъан адам!


Санъа къаршы чыкъкъан душманнынъ ве интикъамджынынъ агъызларыны къапатмакъ ичюн, Сен ойле яптынъ ки, Сени сабийлер ве уфакъ балалар макътай, Санъа такъат берелер.


Козюм Сенинъ къолларынъ яраткъан кокке тикильсем, Сен ерлештирген ай ве йылдызларынъа бакъсам,


О, РАББИге айта: «О, меним сыгъынагъым ве къалем, О, меним Аллам; умютим Онда!»


РАББИнинъ огюнде, бутюн ернинъ Эфендиси огюнде дагълар балавуз киби ирип кете.


РАББИ коклерни ве топракъны, денъизни ве оларда олгъан эр бир шейни алты куньде яратты, единджи куню исе раатланды. РАББИ раатлыкъ кунюни багъышлады ве оны айырып мукъаддес этти.


Эки тегиз ташнынъ устьлеринде Озь къолунен эмирлерини язып, РАББИ Синай дагъында Мусанен лафны токътаткъан сонъ, бу Шаатлыкъ ташларыны Мусагъа берди.


РАББИ япкъан эр шейнинъ озь макъсады бар, яман адамны биле беля куню ичюн азырлады.


РАББИ ернинъ темелини икметнен къойды, усталыкънен коклерни ерлештирди.


Агъыр куньлер кельмезден, «Оларда бир къуванч ёкъ», – дейджек йыллар башынъа тюшмезден, кунеш, ай, ярыкъ ве йылдызлар сёнмезден, ягъмур артындан янъы булутлар кельмезден, яшлыгъынъда Яратыджынъны акъылынъда тут.


– Ордуларнынъ РАББИси, Керувларнынъ устюнде отургъан Исраильнинъ Алласы! Бутюн ер падишалыкъларнынъ Алласы – бирден-бир Сенсинъ. Сен ернен коклерни яраттынъ.


Бильмейсинъиз, аджеба? Эшитмединъиз, аджеба? Энъ башындан сизлерге айтмадылармы? Дюнья насыл къурулгъаныны анъламайсынъызмы?


– Козьлеринъизни котерип, коклер юксеклигине бакъынъыз! Оларны ким яратты? Коклердеки ордуларны сыранен алып келе, эр бирини адынен чагъыра. Улу къудрети, буюк кучю ичюн, Онынъ эр шейи озь ериндедир.


Бильмейсинъми, аджеба? Эшитмединъми, аджеба? Дюньянынъ четлерини яраткъан РАББИ, Эбедий Алла такъаттан тюшмей ве ёрулмай. Оны анъламагъа мумкюн дегиль.


Коклерни яраткъан ве джайгъан, ерни ве анда булунгъан эписи шейлерни ясагъан, дюньядаки адамларгъа нефес берген, устюнде юргенлерге джан берген РАББИ-Тааля бойле дей:


Сени сатын алгъан, ананънынъ къарынында санъа бичим берген РАББИ бойле дей: – Мен – бутюн шейни яраткъан РАББИм! Коклерни ялынъыз кердим, ер юзюни янгъыз ясадым.


РАББИ коклерни яратты, ер юзюни ясап, онъа бичим берди, оны пекитти, бошуна яратмады, анда яшасынлар деп, оны япты. РАББИ бойле дей: – Мен – РАББИ! Башкъасы ёкъ!


Не ичюн сизни яраткъанны, коклерни кергенни, ер юзюне темель къойгъан РАББИни унутасынъыз? Не ичюн сизни ёкъ этмеге азырлангъан залымнынъ ачувындан даима, эр кунь къоркъып отурасынъыз? Къана, не ерде залымнынъ ачувы?


Сёзлеримни агъзынъа къойдым, сени къолумнен къорчаладым, коклерни ерлештирдим, ер юзюни пекиттим, Сионгъа: «Сен – Меним халкъымсынъ!» – дедим.


Бакъынъыз, Мен янъы коклерни ве янъы бир ерни яратаджагъым. Эвелькилери анъылмайджакъ, акъылгъа биле кельмейджек.


Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.


РАББИ-ТААЛЯ! Сен буюк кучюнънен, къудретинънен коклерни ве ер юзюни яраттынъ! Сенинъ къолунъдан кельмейджек бир шей ёкъ!


Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.


Исраиль акъкъында РАББИнинъ пейгъамберлик сёзю. Коклерни керген, ер юзюнинъ темелини къойгъан, адамнынъ ичиндеки рухны яраткъан РАББИ бойле дей:


‌О вакъытта Иса сёзюни девам этти: – Бабам, кок ве ернинъ Раббиси! Шуретлейим Сени, чюнки Сен шуны акъыллылар ве бильгилилер ичюн гизли эттинъ, кучюк балаларгъа исе ачтынъ!


Шу куньлерде, Алла дюньяны яраткъан вакъыттан башлап бу куньлерге къадар олмагъан ве даа бир кере олмайджакъ буюк белялар оладжакъ.


– Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.


Дюньяны ве онынъ барлыгъыны яраткъан Алла, ер ве кокнинъ Раббиси олып, инсан къолунен яратылгъан сарайларда яшамай.


Буны эшиткенлер бир агъыздан Аллагъа: – Эй, Укюмдар, ерни, кокни, денъизни ве оларнынъ ичиндеки эр шейни яраткъан Алла!


Эр шей Ондан чыкъып, Онынъ ярдымынен бардыр ве Онынъ ичюндир. Онъа эбедиен шурет олсун! Амин!


биз ичюн бир Алла Баба бар. Эр шей Ондандыр, ве биз О ичюн яшаймыз. Ве бир Рабби Иса Месих бар. Эр шей Онынъ ярдымынен яратылгъан, ве биз Онынъ ярдымынен яшаймыз.


ве Алланынъ сыры насыл ерине келеджегини эписине ачмакътыр. Эр бир шейни яраткъан Алла бу сырны чокъ асырлар девамында сакълай эди.


Даа бойле язылгъан: – Я Рабби, башында ерни Сен яраткъансынъ, коклер де – Сенинъ къолларынънынъ ишидир.


Бу сонъки куньлерде исе О, бизге Озь сёзлерини Огълунынъ ярдымынен айта эди. Алла дюньядаки эр шейни Озь Огълунен яратып, Онъа бутюн барлыкъны мирас оларакъ берген.


Иман ярдымынен анълаймыз ки, дюнья Алланынъ Сёзюнен яратылды ве корюнген шейлер корюнмегенлерден пейда олды.


Эр бир эвнинъ къуруджысы бар, эр шейнинъ яратыджысы исе – Алла.


Амма олар шуны эсинден чыкъаргъанлар ки, Алланынъ Сёзюнен коклер чокътан пейда олдылар, ер сувдан чыкъты ве сувнынъ ярдымынен яратылды.


Башындан шимдигедже булунгъан шейни, биз эшиткен ве озь козьлеримизнен корьгенимизни, сейир эткен ве къолларымызнен тийгенимизни, Аят Сёзюни бильдиремиз.


О, асырлардан асырларгъа Яшагъаннынъ огюнде, кок ве коктеки барлыкъны, ер ве ер юзюндеки барлыкъны, денъиз ве денъиздеки барлыкъны Яраткъаннынъ алдында ант этип деди: – Энди вакъыт олмайджакъ.


О, кучьлю сеснен бойле дей эди: – Алладан къоркъунъыз, Оны шуретленъиз. Онынъ суд этеджек вакъты кельди. Ер ве кокни, денъиз ве чокъракъларны яраткъан Аллагъа ибадет этинъиз!


Сонъ манъа бакъып, деди: – Эр шей ерине кельди! Мен – Альфа ве Омега, эр шейнинъ Башы ве Сонъу. Сувсагъан адамгъа яшайыш чокърагъындан бедава сув берерим.


Мен Альфа ве Омега, Биринджи ве Сонъки, эр шейнинъ эм Башы, эм Сонъудырым.


Лаодикеядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Алланынъ истегини беджерген, ишанчлы ве акъикъий Шаат, Алла яраткъан эр бир шейнинъ Башлыгъы бойле дей:


– Я Рабби, бизим Алламыз! Сен шан-шурет ве шерефни, эм де кучь-къудретни алмагъа ляйыкъсынъ! Сен бутюн барлыкъны яраттынъ; эр шей Сенинъ истегинънен яратылды ве тири олды.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan