4 Энди сизлер оларнен бойле бозукъ яшайыш сюрмегенинъиз оларгъа худжур бир шей киби корюне, ве олар сизлерни яманлайлар.
Амма буны назикликнен ве сайгъынен япынъыз, виджданынъызны темизликте тутунъыз. О вакъыт Месихке иманнен яхшы яшайышынъызны яманлагъанлар озьлерининъ яман лафларындан утанаджакълар.
Алланы бильмеген адамларнынъ арасында арекетлеринъиз энъ яхшы олсун. Олар шимди сизлерни яманлыкъ япкъанларны киби яманласалар да, сизинъ яхшы ишлеринъизни кореджеклер ве Алланы Онынъ келеджек кунюнде шуретлейджеклер.
Лякин олар къаршы чыкъып, оны сёгмеге башлагъанда, Павел урбасындан тозуны къакъып: – Гъайып олгъанынъызда озюнъиз къабаатлы оладжакъсыз! Мен темизим. Бу куньден сонъ башкъа миллетлерге бараджагъым, – деди.
Амма бу адамлар анъламагъан шейлерни яманлайлар. Айванлар киби, базы шейлерни табиат ярдымынен анълайлар, бу шейлернен исе озьлерини гъайып этелер.
Лякин о къадар халкъны корьген еудийлер пахыллап, Павелни акъаретлеп, онынъ айткъан сёзлерине къаршы лаф эте башладылар.
Лякин мына бу ишанчлы аталар сёзю оларгъа келише: «Копек озь къускъанына къайтыр» ве «Ювундырылгъан домуз балчыкъ ичинде юварланыр».
Шу адамлар акъылсыз айванларгъа ошайлар. Олар тутулмакъ ве ёкъ этильмек ичюн догъгъанлар, истеклери оларны алып баралар. Олар бильмеген шейлерни яманлайлар, озь бозукълыгъында ёкъ олып кетеджеклер.
Куньдюзге ярашкъан инсафлы яшайышны кечирейик; намуссыз отурышлар ве ичкиджиликке, ороспулыкъ ве ахлякъсызлыкъкъа, къавгъа ве пахыллыкъкъа берильмейик.
Бир къач куньден сонъ кучюк огълу барлыгъыны топлап, узакъ бир мемлекетке кете. О ерде бозукъ ёлгъа тюшип, олгъан параларыны кокке савурып битире.
Сархош олгъандже шарап ичменъиз; шу, бозукълыкъкъа алып бара. Аксине, Мукъаддес Рухкъа толунъыз,
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Пиала ве табакънынъ тышыны темизлейсиз, амма оларнынъ ичи хырсызлыкъ ве къызгъанчлыкъкъа толып таша.