4 பூமியாளெ இப்பா ஹுல்லு, மர, செடி கொடி ஒந்நங்ஙும், ஒந்தும் கீவத்தெபாடில்லெ; எந்நங்ங, நெற்றிமேலெ தெய்வத முத்திரெ இல்லாத்த மனுஷம்மாரின மாத்தற உபத்தரிசத்துள்ளா அதிகாரத தெய்வ அவேக கொட்டித்து.
ஏனாக ஹளிங்ங, கள்ளக்கிறிஸ்துமாரும், கள்ள பொளிச்சப்பாடிமாரும் பந்தட்டு, பற்றுதாதங்ங தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திதாக்களகூடி ஏமாத்தத்தெ பேக்காயி, ஆக்கள முந்தாக தொட்ட அல்புதங்ஙளும், அடெயாளங்ஙளும் கீதுகாட்டுரு.
தெய்வ நிங்காக தந்தா தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவிக துக்க பருசா காரெ ஒந்தும் கீயாதிரிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள ரெட்ச்செபடிசி சொர்க்காக கூட்டிண்டு ஹோப்பா ஜினாளெ, நிங்க தெய்வத மக்களாப்புது ஹளிட்டுள்ளுதங்ங அடெயாளெ ஆ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாப்புது.
அதுகளிஞட்டு நா, சியோன் மலெத மேலெ ஆடுமறியாயிப்பாவாங் நிந்திப்புது கண்டிங்; அவன ஹெசறினும், அவன அப்பன ஹெசறினும் ஆக்கள நெற்றிமேலெ எளிதிப்பா, ஒந்துலச்சத்தி நாலத்து நாக்காயிர ஆள்க்காரும் ஆடுமறிதகூடெ நிந்திப்புதும் கண்டிங்.
அம்மங்ங, ஆ நாக்கு ஜீவித எடநடுவு மனுஷம்மாரு கூட்டகூடா ஹாற ஒந்து ஒச்செத கேட்டிங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங, “ஒந்துஜின கூலிக ஒந்து சேரு கோதம்பும், ஒந்துஜின கூலிக மூறு சேரு பார்லியும் கிட்டீதெ; அதுகொண்டு, ஒலிவ எண்ணெதும், முந்திரிச்சாறினும் ஹம்மாடுவாட” ஹளி, ஹளிது கேட்டிங்.
அதுகளிஞட்டு, லோகத நாக்கு மூலேகும் நாக்கு தூதம்மாரு நிந்திப்புது கண்டிங்; ஆக்க லோகதாளெயும், கடலாமேலெயும், மரதமேலெயும் காற்று அடியாத்தஹாற நாக்குவித காற்றினும் ஹிடுத்து நிருத்தித்துரு.
ஆதியத்த தூதங் கொளலு உருசிதாங்; பெட்டெந்நு சோரெ கலந்ந கல்லு மளெயும், கிச்சும் ஹுயிதுத்து; பூமியாளெ மூறனாளெ ஒந்து பாக கிச்சுகத்தித்து; பூமியாளெ உள்ளா மரதாளெ மூறனாளெ ஒந்து பாக நசிச்சுத்து; ஹச்செ ஹுல்லு ஒக்க கரிதுத்து.