1 இதொக்க களிஞட்டு, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவன பலக்கையாளெ ஒந்து சுருளுபுஸ்தக உட்டாயித்து; அதன ஒளெயும், ஹொறெயும் எளிதித்து; ஆ சுருளுபுஸ்தக ஏளு முத்திரெ ஹைக்கி மூடித்து.
அவன கையாளெ ஒந்து சுருளு புஸ்தகதும் தொறது ஹிடுத்தித்தாங்; அவங், தன்ன பலக்காலின கடலாமேலெயும், எடக்காலின பூமிதமேலெயும் பீத்து நிந்நா.
அவன ரூப சூரியகாந்தக்கல்லின ஹாரும், மாணிக்கக்கல்லின ஹாரும் உட்டாயித்து; சிம்மாசனத சுத்தூடும் மரகதக்கல்லின ஹாற பச்செ நெறதாளெ ஒந்து மளெபில்லும் உட்டாயித்து.
அதுமாத்தற அல்ல, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவனும், எந்தெந்தும் ஜீவுசாவனுமாயிப்பா தெய்வத, ஆ நாக்கு ஜீவிகளு, பெகுமானும், மதிப்பும், புகழும் கொட்டு பாடிண்டிப்பங்ங,
ஹிந்தெ சொர்க்கலோகதாளெயும், பூலோகதாளெயும், பாதாளதாளெயும், கடலாளெயும் உள்ளா எல்லா சிருஷ்டியும் “சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவங்ஙும், செம்மறி ஆடுமறிகும் புகழ்ச்செயும், பெகுமானும், மதிப்பும், சக்தியும் எந்தெந்தும் உட்டாட்டெ” ஹளி, ஹளிது கேட்டிங்.
ஆ ஆடுமறியாயிப்பாவாங், முந்தாக ஹோயிட்டு, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவன பலக்கையிந்த ஆ புஸ்தகத பொடிசிதாங்.
ஹிந்தெ, ஆடுமறியாயிப்பாவாங் ஆ ஏளு முத்திரெயாளெ ஒந்து முத்திரெத ஹொடுசுது கண்டிங்; அம்மங்ங, ஆ நாக்கு ஜீவியாளெ ஒந்நாமாத்த ஜீவி நன்ன ஊதட்டு, “பா!” ஹளி ஹளித்து; ஆ ஜீவித ஒச்செ இடிமொழக்கத ஹாற உட்டாயித்து.
மலெதகூடெயும், பாறெதகூடெயும் “நங்களமேலெ பூளிவா; சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவங்ஙும், ஆடுமறியாயிப்பாவங்ஙும் நங்கள காட்டுவாட; அவன அரிசாக நங்கள மறெச்சணிவா.
ஆடுமறியாயிப்பாவாங், ஏளாமாத்த முத்திரெ ஹொடுசதாப்பங்ங சொர்க்காளெ சுமாரு அரெமணிக்கூரு ஒச்செ ஒந்தும் இல்லாதித்து.