Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




2 தெசலோனி 1:7 - Moundadan Chetty

7 அதுமாத்தறல்ல, நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து தன்ன சக்தியுள்ள தூதம்மாராகூடெ, ஆகாசந்த பொப்பங்ங, ஆக்களகொண்டு கஷ்டப்பட்டா நிங்காகும், நங்களோடெ சேர்ந்து கஷ்ட இல்லாதெ சொஸ்த்தமாயி ஜீவுசத்துள்ளா பாக்கிய கிட்டுகு.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




2 தெசலோனி 1:7
51 Iomraidhean Croise  

மனுஷனாயி பந்தா நா நன்ன அப்பன பெகுமானதாளெ, நன்ன தூதம்மாராகூடெ பொப்பிங்; அம்மங்ங ஒப்பொப்பங்ஙும் அவாவன பிறவர்த்தி அனிசரிசிட்டுள்ளா பல கொடுவிங்.


நா சத்தியமாயிற்றெ நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது, மனுஷனாயி பந்தா நா நன்ன ராஜெயாளெ திரிச்சு பொப்புது காணாதெ, ஈ நிந்திப்பாக்களாளெ செலாக்க சாயரு” ஹளி ஹளிதாங்.


“மனுஷனாயி பந்தா நா பெகுமானத்தோடெ, நன்ன தூதம்மாராகூடெ பொப்பதாப்பங்ங, மதிப்புள்ளா சிம்மாசனதமேலெ குளுதண்டு பொப்பாங்.


எந்தட்டு ராஜாவு எடபக்க இப்பாக்களகூடெ, ‘சாபஹிடுத்தாக்களே! நன்னபுட்டு, ஹோயிவா; செயித்தானிகும் அவன தூதம்மாரிகும் பேக்காயி ஒரிக்கிபீத்திப்பா ஒரிக்கிலும் கெடாத்த கிச்சிக ஹோயிவா.


அம்மங்ங ஏசு, “ஹூம் நீ ஹளிதா ஹாற அது நா தென்னெயாப்புது; அதுமாத்தறல்ல, மனுஷனாயி பந்தா நா சர்வசக்தி உள்ளா தெய்வத பலபக்க குளுதிப்புதும், மோடதமேலெ பொப்புதனும் இந்துமொதுலு நிங்க காம்புரு ஹளி, நா நிங்கள எல்லாரினகூடெயும் ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.


அதங்ங ஏசு, “அது நா தென்னெயாப்புது; அதுமாத்தறல்ல மனுஷனாயி பந்தா நா சர்வசக்தி உள்ளா தெய்வத பலபக்க குளுதிப்புதும், மோடதமேலெ பொப்புதும் நிங்க காம்புரு” ஹளி ஹளிதாங்.


கெண்டன புட்டு பேறெ ஒப்பனகூடெ சூளெத்தர கீவாக்கள ஹாற, தெற்று குற்ற கீது ஜீவுசா ஈ ஜனங்ஙளாளெ ஏரிங்ஙி, ஒப்பாங் நன்னபற்றியும், நன்ன வஜனத பற்றியும் மற்றுள்ளாக்கள முந்தாக கூட்டகூடத்தெ நாணப்பட்டங்ங, மனுஷனாயி பந்தா நா சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பன பெகுமானத்தோடெயும், பரிசுத்த தூதம்மாராகூடெயும் ஈ லோகாக திரிச்சு பொப்பங்ங, அவனபற்றி நன்ன அப்பனகூடெ கூட்டகூடத்தெ நாணப்படுவிங்” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.


அதங்ங அப்ரகாமு, மங்ங! நீ பூமியாளெ இத்தா காலதாளெ ஒக்க சுகஆயி ஜீவிசிதெ; எந்நங்ங லாசரு அல்லி இப்பட்ட ஒந்துபாடு கஷ்டத சகிச்சு ஜீவிசிண்டித்தாங்; அதன ஒம்மெ நீ ஓர்த்து நோடு, ஈக அவங் சுகமாயிற்றெ இத்தீனெ, நீ பேதனெ சகிச்சண்டித்தெ;


அதே ஹாற தென்னெ மனுஷனாயி பந்தா நா திரிச்சு பொப்பா ஜினதாளெயும் சம்போசுகு.


ஆ வாக்காயி இப்பாவனகொண்டாப்புது தெய்வ எல்லதனும் உட்டுமாடிது; உட்டுமாடிது ஒக்க அவனகொண்டு தென்னெயாப்புது; பேறெ ஒப்பனகொண்டும் அல்ல.


ஹிந்திகும் ஏசு அவனகூடெ, “இந்து மொதலு ஆகாச தொறதிப்புதும், தெய்வதூதம்மாரு மனுஷனாயி பந்தா நன்னப்படெ எறங்ஙி பொப்புதும் இல்லிந்த மேலேக ஹத்தி ஹோப்புதும் நிங்க காம்புரு ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.


“அல்லா! கலிலாக்காறே! நிங்க ஏனாக ஆகாசதே நோடிண்டு நிந்திப்புது? ஈ ஏசு நிங்கள எடெந்த எந்த்தெ ஆகாசாக ஹோதனோ அதே ஹாற தென்னெ ஹிந்திகும் திரிச்சு பொப்பாங்” ஹளி ஹளிரு.


அதுகொண்டு நிங்கள தெற்று குற்ற நீஙத்தெபேக்காயி, மனசுதிரிஞ்ஞு தெய்வதபக்க பரிவா; அம்மங்ங, தெய்வதப்படெந்த நிங்கள ஆல்ப்மாவிக சமாதான தப்பா ஒந்து காலத நிங்காக தந்தட்டு, நிங்காகபேக்காயி தெய்வ முன்கூட்டி நேமிசிதா கிறிஸ்து ஹளா ஏசினும் நிங்காக அயெச்சு தக்கு.


அந்த்தெ நங்க தெய்வத மக்களாப்புது ஹளிட்டுள்ளா அவகாச உள்ளாக்ளாயிப்பங்ங, அப்பங்ஙுள்ளா சொத்தினாளெ ஒக்க பங்கு உள்ளாக்களும் ஆப்புது; அதுகொண்டு நங்களும் ஏசுக்கிறிஸ்தின ஹாற தென்னெ கஷ்டப்பட்டங்ஙே, கிறிஸ்திக கிட்டா பெகுமானதாளெ பங்குள்ளாக்களாயி ஆப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு.


அந்த்தெ ஏசுக்கிறிஸ்து ஹைக்கிதா அஸ்திபாரதமேலெ ஒந்துபாடு கெலசகாரு கட்டட கெட்டிதங்ஙும், ஒப்பொப்பனும், ஏதேது கெலசகீதுரு ஹளிட்டுள்ளுது ஒந்துஜின தெய்வ கிச்சினாளெ பரிசோதனெ கீயிகு.


ஈக நங்காக பொப்பா கஷ்டங்ஙளொக்க சிண்ட, சிண்ட கஷ்ட தென்னெ ஒள்ளு; அதொக்க கொறச்சு கால மாத்தறே உட்டாக்கொள்ளு; எந்நங்ங, ஆ கஷ்டங்கொண்டு, ஒந்நங்ஙும் ஈடல்லாத்த பெகுமான நங்காக கிட்டுகு; ஆ பெகுமான எந்தெந்தும் நெலச்சு நில்லுகு.


நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வதகொண்டும், எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின கொண்டும் நிங்காக கருணெயும், சமாதானும் உட்டாட்டெ.


எந்த்தெ ஹளிங்ங சொர்க்காளெயும், பூமியாளெயும், கண்ணிக காம்பத்துள்ளுதும், கண்ணிக காணாத்துதும், எல்லதும் ஏசினகொண்டாப்புது தெய்வ சிருஷ்டிசிப்புது; நங்க காம்பா லோகாளெ உள்ளா பரண அதிகாரங்ஙளும், கண்ணிக காணாத்த லோகாளெ உள்ளா பரண அதிகாரங்ஙளும் எல்லதும் ஏசின கொண்டும், ஏசிகபேக்காயும் ஆப்புது தெய்வ சிருஷ்டிசிப்புது.


அந்த்தெ நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து தன்ன பரிசுத்தம்மாரு எல்லாரினும் கூடெ பொப்பதாப்பங்ங, நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வத காழ்ச்செயாளெ நிங்க தெற்று குற்ற இல்லாத்த பரிசுத்தம்மாராயி நில்லத்தெக எஜமானு நிங்கள மனசிக பெல தரட்டெ.


ஏசினோடெ நங்க ஏகோத்தும் கஷ்ட சகிச்சுதுட்டிங்ஙி, தன்னோட ராஜெ பரிப்பத்தெகும் பற்றுகு; நங்க ஏசின பேடா ஹளி தள்ளித்துட்டிங்ஙி, தானும் நங்கள கொத்தில்லெ ஹளி ஹளுவாங்.


அதுமாத்தற அல்ல, சக்தியும் மதிப்பும் உள்ளா தெய்வும், நங்கள ரெட்ச்சகனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தும் பொப்புரு ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ நங்காக உட்டல்லோ?


அதனபகர, தெய்வத அரிசங்கொண்டு சத்துருக்களா நாசமாடத்துள்ளா கிச்சும், நங்க அஞ்சிக்கெயோடெ காத்தண்டிப்பா ஞாயவிதியும் உட்டாக்கொள்ளு.


காரண, தெய்வ சுட்டுகரிப்பா கிச்சின ஹாற உள்ளாவனாப்புது.”


அதுகொண்டு, தெய்வத சொஸ்த்ததெ உள்ளா தேசாக ஹோப்புரு ஹளிட்டுள்ளா வாக்கொறப்பின தெய்வ நங்காக தந்திப்பங்ங, அதன கைபுடாதிருக்கிங்ஙி, நிங்க பின்மாறாதெ ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா.


அதுகொண்டு தெய்வத அனிசரிசாதெ ஜீவுசாக்கள கண்டு நெடியாதெ, ஆ சொஸ்த்ததெ கிட்டத்தெபேக்காயி ஜாகர்தெயாயிற்றெ நெடதணுக்கு.


அந்த்தெ இப்பங்ங, தெய்வத ஜனங்ஙளிக சொஸ்த்ததெ கிட்டாஜின இனி கிட்டிதங்ஙே ஒள்ளு.


அதே ஹாற தென்னெயாப்புது கிறிஸ்தும் ஒந்துபாடு ஜனத தெற்று குற்றத நீக்கத்தெ ஒந்தேபரஸ தன்னதென்னெ ஹரெக்கெ களிச்சிப்புது; எந்நங்ங அவங் ஹிந்திகும் ஈ லோகாக பொப்பாங்; அந்த்தெ பொப்புது, தெற்று குற்ற நீக்கத்தெ பேக்காயி அல்ல; தனங்ஙபேக்காயி காத்திப்பா ஜனத ரெட்ச்செபடுசத்தெபேக்காயி ஆப்புது.


அந்த்தெ ஜீவோடெ எத்தா ஏசுக்கிறிஸ்து சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வதகூடெ குளுது, தூதம்மாரினும் ஆக்கள எல்லா அதிகாரதும், சக்திதும் தன்ன கீளேக மாடிதீனெ.


எந்நங்ங இந்து இப்பா லோகும், ஆகாசும் பூமியும் ஒக்க தெய்வத வாக்கினாளெ கிச்சு கவுசத்தெ பேக்காயி மாற்றி பீத்திப்புதாப்புது; அதுமாத்தறல்ல தெய்வபக்தி இல்லாத்த ஆள்க்காறிக சிட்ச்செ கொடத்தெ பேக்காயும் ஞாயவிதி ஜினட்ட பீத்திப்புதாப்புது.


அதே ஹாற தென்னெ சோதோம் கொமாரா ஹளா பட்டணதாளெ இத்தா ஜனங்ஙளு, பேசித்தர கீதாகண்டு, தெய்வ ஆக்களொக்க ஒரிக்கிலும் கெடாத்த கிச்சினாளெ ஹைக்கித்து; அதே ஹாற தென்னெ ஈக்காகும் சிட்ச்செ கிட்டுகு.


“இத்தோல! அவங் மோடதமேலெ ஹத்தி பந்நீனெ; எல்லாரும் அவன காம்புரு; அவன குத்தி தொளெச்சா ஆள்க்காரும் அவன காம்புரு; பூமியாளெ உள்ளா எல்லாரும் அவன காமங்ங ஹாடிஅளுரு; அந்த்தெ தென்னெ நெடிகு; அது சத்திய.


தெய்வத அரிச ஹளா பாத்தறதாளெ ஹுயிது பீத்திப்பா நீருகூட்டாத்த சாராகத ஹாற உள்ளா தெய்வத அரிசத குடுத்தே களிக்கு; அந்த்தெ, பரிசுத்த தூதம்மாரா முந்தாகும், ஆடுமறியாயிப்பாவன முந்தாகும், தெய்வ ஆக்கள கிச்சினாளெயும், கெந்தகதாளெயும் ஹைக்கி சிட்ச்சிசுகு.


ஹிந்தெ, நா சொர்க்கந்த ஒந்து ஒச்செ கேட்டிங்; அதனாளெ, “இந்துமொதுலு எஜமானனகூடெ சேர்ந்நு ஜீவிசிட்டு, சாயிவாக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது ஹளி எளி” ஹளி ஹளித்து; அதங்ங பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு, “செரிதென்னெ, ஆக்கள கடின அத்துவானந்த ஆக்காக ஒழிவு கிட்டுகு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஆக்காகுள்ளா அத்வான பல ஒக்க, ஆக்காக கிட்டுகு” ஹளி ஹளித்து.


அதுகளிஞட்டு, ஒந்து தொட்ட பெள்ளெ சிம்மாசனதும், அதனமேலெ ஒப்பாங் குளுதிப்புதும் கண்டிங்; அவன முந்தாக சொர்க்கம், பூலோகும் இத்தா சலதென்னெ இல்லாதெ ஆயிண்டுஹோத்து.


ஆக்கள கண்ணீரு ஒக்க, தெய்வ தொடத்து மாற்றுகு; இனி ஆக்கள எடநடுவு மரண உட்டாக; துக்க உட்டாக; அளுமொறெயும் உட்டாக; சங்கடம் உட்டாக; பண்டத்துது ஒக்க மாறி ஹோயுடுத்து” ஹளி ஹளித்து.


“ஏசு ஹளா நா நிங்காக இதனொக்க சபெயாளெ சாட்ச்சியாயிற்றெ அருசத்தெபேக்காயி, நன்ன தூதன ஹளாயிச்சு ஹடதெ; நா தாவீதின பாரம்பரியதாளெ ஹுட்டிதாவனும், தாவீதின குடும்பதாளெ உள்ளாவனும் ஆப்புது; பொளிச்ச உள்ளா உதய நச்சத்தறம் நா தென்னெயாப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.


எந்தட்டு ஆ தூதங் நன்னகூடெ, “ஈ வாக்கு ஒக்க நம்பத்தெ பற்றிதும், சத்தியமாயிற்றுள்ளுதும் ஆப்புது; பிரிக சம்போசத்துள்ளா காரெத தன்ன கெலசகாறிக காட்டிகொடத்தெ பேக்காயி, எஜமானனாயிப்பா தெய்வ, தன்ன தூதன ஹளாயிச்சுதீனெ; அதன தன்ன பொளிச்சப்பாடிமாரா கொண்டாப்புது காட்டிகொடத்தெ ஹோப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.


அதங்ங அவங், “பேட! பேட! அந்த்தெ கீவத்தெபாடில்லெ; நினங்ஙும், பொளிச்சப்பாடிமாராயிப்பா கூட்டுக்காறிகும், ஈ புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கின ஒக்க கைக்கொண்டு நெடிவா எல்லாரிகும், நா ஒந்து கெலசகாறனாப்புது; நீ, தெய்வத மாத்தறே கும்முடத்தெ பாடொள்ளு” ஹளி ஹளிதாங்.


அம்மங்ங ஆக்க எல்லாரிகும் நீண்ட பெள்ளெ உடுப்பு கொட்டட்டு, “கொறச்சு கால பொருத்திரிவா; நிங்கள கொந்தா ஹாற தென்னெ, நிங்களகூடெ இத்து தெய்வாகபேக்காயி கெலசகீதா ஆள்க்காறினும், ஆக்கள கூடெஹுட்டிதா ஆள்க்காறினும், லோகக்காரு கொல்லுரு; ஆ, கால நிவர்த்தி ஆப்பாவரெட்ட நிங்க பொருத்து இரிவா” ஹளி ஹளித்து.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan