1 ஈ லோக உட்டாப்புதன முச்சே ஜீவ வஜனமாயிற்றெ இத்தாவன நங்கள கண்ணாளெ கண்டும் ஹடதெ, அவங் கூட்டகூடுதன கீயாளெ கேட்டும் ஹடதெ, அவன நங்கள கையாளெ முட்டிகூடி நோடி ஹடதெ.
நன்னகையி, காலு ஒக்க நோடிவா; நா தென்னெயாப்புது, நன்ன ஒம்மெ முட்டி நோடிவா; நிங்க நன்ன பேயி ஹளி பிஜாரிசீரெ; எந்நங்ங ஒந்து பேயிக எல்லும், சரீரும் உட்டாகல்லோ? ஹளி ஹளிதாங்.
இதன நேரிட்டு கண்டாவனாப்புது இதனபற்றி எளிவுது; அவங் ஹளுது நேருதென்னெயாப்புது; அவங் நேருதென்னெ ஹளுது ஹளி அவங்ங கொத்துட்டு; நிங்களும் நம்புக்கு ஹளிட்டுள்ளுதுகொண்டாப்புது அவங் இதொக்க ஹளுது.
எந்தட்டு ஏசு தோமாஸினகூடெ, “இத்தோல நன்னகையி! பரலாளெ முட்டிநோடு! நின்ன கையிநீட்டி, நன்ன அள்ளெத முட்டிநோடு! நின்ன சம்செ மாறி நம்பிக்கெ பரட்டெ!” ஹளி ஹளிதாங்.
அப்பாங் ஜீவன ஒறவாயிற்றெ இப்புதுகொண்டு, தன்ன மங்ஙனும் ஆ ஜீவ ஒறவாயிற்றெ இப்பத்தெ மாடிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “அப்ரகாமு ஹுட்டாத்தமுச்சே நா இத்தீனெ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு உபத்தரபட்டு சத்துகளிஞட்டு, அவங் ஜீவோடெ இத்துதன அப்போஸ்தலம்மாரு நாலத்துஜினட்ட பல பரச கண்டுரு; ஆ சமெயாளெ ஏசு, பல அல்புத காரியங்ஙளு கீது, தாங் ஜீவோடெ இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுதன தெளிசி, தெய்வராஜெத பற்றியும் ஆக்காக ஹளிகொட்டாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசு கீதுதனும், ஏசு ஹளத்தெ ஹளிதனும், ஜனங்ஙளாகூடெ ஹளாதிப்பத்தெ பற்ற” ஹளி ஹளிரு.
அந்த்தெ இப்பங்ங, நங்கள எஜமானு ரெட்ச்செத பற்றிட்டுள்ளா சத்தியத, முந்தெ, முந்தெ அறிசிப்புது கொண்டு, நங்காக கிட்டிதா ஈ தொட்ட ரெட்ச்செ முக்கிய ஹளி அங்ஙிகரிசாதெ ஜீவிசிதுட்டிங்ஙி, நங்காகும் சிட்ச்செ கிட்டுகல்லோ? ஈ ஒள்ளெவர்த்தமான சத்திய ஆப்புது ஹளி எஜமானனப்படெந்த கேட்டாக்களும் நங்காக ஹளிதந்துதீரல்லோ!
ஈ லோகாளெ இப்பா எல்லாரின தெற்று, குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செந்த ஆக்கள காப்பத்துள்ளா ரெட்ச்சகனாயிற்றெ, தெய்வ ஹளாயிச்சா தன்ன மங்ஙன நங்க கண்டுதீனு; அதன தென்னெயாப்புது நங்க நிங்களகூடெ சாட்ச்சி ஹளுது.
ஈ மூறு காரெயுங்கூடி ஏசு, தெய்வத மங்ஙனாப்புது ஹளிட்டுள்ளுதன ஒறப்பாயிற்றெ ஹளீதெ.
அதனாளெ, “நீ காம்பா காரெ ஒக்க தோல் சுருட்டினாளெ எளிதிட்டு, எபேசு, சிமிர்னா, பெர்கமு, தியத்திரா, சர்தி, பிலதெல்பியா, லவோதிக்கி ஹளிட்டு ஆசியாளெ இப்பா ஏளு பட்டணதாளெயும், கூடிபொப்பா சபெக்காறிக ஒக்க அயெச்சுகொடு” ஹளி ஹளிது கேட்டிங்.
‘நானே எல்லதனும் தொடங்ஙி பீத்தாவாங்; நானே எல்லதனும் அவசான மாடாவாங்’ ஹளி நங்கள எஜமானனாயிப்பா சர்வசக்தி உள்ளா தெய்வ ஹளீனெ; ஈக இப்பாவனும், இதுவரெ இத்தாவனும், இனி பொப்பாவனும் ஒக்க அவங்தென்னெ ஆப்புது.”
தெய்வத வாக்கு ஹளி ஆயித்து ஆ, ஹெசறின அர்த்த, அவங் சோரெயாளெ முக்கிதா உடுப்பின ஹைக்கித்தாங்.
சிமிர்னா சபெயாளெ இப்பா தூதங்ங இந்த்தெ எளி; தொடக்கும் முடிவுமாயிப்பாவனும், சத்தட்டும் ஜீவோடெ இப்பாவனும் ஹளுது ஏன ஹளிங்ங,