6 தெய்வ நங்கள ரெட்ச்சகனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின அளவில்லாதெ நங்களமேலெ தந்துத்து.
அவங் எல்லதனாளெயும் பரிபூரணமுள்ளவனாயிற்றெ இப்புதுகொண்டு, நங்க எல்லாரிகும் கூடெக்கூடெ கருணெ கிட்டிண்டித்து.
நா நிங்களகூடெ சத்திய ஆப்புது ஹளுது; நா ஹோப்புது நிங்காக பிரயோஜன உட்டாக்கு; நா ஹோயிதில்லிங்ஙி சகாயக்காறனாயிப்பாவாங் நிங்களப்படெ பாராங். நா ஹோதங்ங அவன நிங்களப்படெ ஹளாய்ப்பிங்.
ஏசு அவளகூடெ, “தெய்வ ஏனொக்க தக்கு ஹளியும், நின்னகூடெ நீரு குடிப்பத்தெ கேளுது ஏற ஹளியும் நீ அருதித்தங்ங, நீனே அவனகூடெ கேட்டிப்பெ; அவங் நினங்ங ஜீவங் தப்பா நீரின தந்திப்பாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
உல்சாகஜினத ஏற்றும் பிரதானப்பட்டா கடெசி ஜினாளெ ஏசு எத்து நிந்தட்டு, “தாக உள்ளாவாங் ஏரிங்ஙி இத்தங்ங நன்னப்படெ பரிவா! நா நிங்காக குடிப்பத்தெ தரக்கெ.
ஆக்க, பேறெ பேறெ பாஷெயாளெ கூட்டகூடுதும், தெய்வத வாழ்த்துதும் ஒக்க, பேதுறினகூடெ பந்தித்தா ஏசின நம்பா இஸ்ரேல்காரு கண்டட்டு, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின வர அன்னிய ஜாதிக்காறிகும் தெய்வ கொட்டாதல்லோ! ஹளி அதிசயப்பட்டுரு.
தெய்வ ஏசின, தன்ன பலபக்க இப்பா சிம்மாசனாளெ போசி குளிசிட்டு, நங்காக தரக்கெ ஹளி வாக்கு ஹளித்தா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்க எல்லாரிகும் தந்நண்டித்தீனெ; அதாப்புது நிங்க காம்புதும், கேளுதும் ஒக்க.
அல்லிங்ஙி தெய்வத அளவில்லாத்த கருணெதும், நீ கீவுதன ஒக்க சகிச்சண்டு பொருமெயாயிற்றெ இப்புதனும், நீ நிசார ஹளி பிஜாரிசிண்டிப்புதோ? நீ மனசுதிரிஞ்ஞு ஒயித்தாப்பத்தெ பேக்காயாப்புது நின்னமேலெ தயவு காட்டுது ஹளி நினங்ங கொத்தில்லெயோ?
அந்த்தெ தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ கூடதாப்பங்ங, நங்க நாணப்பட்டு ஹோக்கோ ஹளிட்டுள்ளா அஞ்சிக்கெ இல்லாதெ ஜீவுசக்கெ; இதொக்க எந்த்தெ சம்போசுகு ஹளிங்ங, தெய்வ தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்கள மனசினாளெ தந்து, நங்கள சினேகிசுதுகொண்டு சம்போசுகு.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நேமாக அடிமெயாயிற்றெ இத்தா நின்ன ஹளேஜீவித ஏசுக்கிறிஸ்தினகூடெ சத்தண்டுஹோத்தல்லோ? நின்ன ஹளே ஜீவிதாளெ தெய்வ தந்தா நேமங்ஙளு ஆப்புது நின்ன நெடத்திண்டித்து; எந்நங்ங, இந்து நின்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நெடத்திண்டிப்பா ஹேதினாளெ, ஆ நேமதகொண்டு இனி நின்ன குற்றக்காறங் ஹளி ஹளத்தெபற்ற.
தெய்வ ஜனதாளெ பீத்து நா ஒந்து விஷேஷும் இல்லாத்தாவனாயி இத்தட்டுகூடி, கிறிஸ்தின அளவில்லாத்த அனுக்கிரக உள்ளா ஈ ஒள்ளெவர்த்தமானதபற்றி, பண்டு தெய்வத அறியாத்த அன்னிய ஜாதிக்காறாயித்தா நிங்களகூடெ அருசத்தெபேக்காயி தெய்வ நன்ன தெரெஞ்ஞெத்திது, நன்ன பாக்கிய தென்னெயாப்புது.
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்காக ஏனொக்க கஷ்ட பந்நங்ஙும் அதனொக்க சகிச்சு தம்மெலெ தம்மெலெ, சினேக காட்டி, தாழ்மெ உள்ளாக்காளாயி நெடதணிவா; ஒந்நங்ஙும் பெருமெ ஹளாதிரிவா.
ஈ லோகாளெ ஹணகாறாயிப்பா ஆள்க்காறாகூடெ நீ ஹளபேக்காத்து ஏன ஹளிங்ங; ஆக்க அகங்கார காட்டத்தெ பாடில்லெ; நெலெ நில்லாதெ நசிச்சு ஹோப்பா சொத்துமொதுலின மேலெ நம்பிக்கெ பீயாதெ, நங்கள சந்தோஷாக பேக்காயி எல்லதனும் சம்பூரணமாயி தப்பத்தெ கழிவுள்ளா தெய்வத மாத்தற நம்பி ஜீவுசுக்கு ஹளி ஹளு.